Het genre van het reisboek verbinden we meesttijds aan verre landen. Reizen dichtbij huis zonder de Hollandse grens te overschrijden en daarover schrijven, dat deed de in 2015 overleden dichter Hans van de Waarsenburg (1943 –
J. Slauerhoff
Het eindejaarslijstje 2017 van Rob Molin
Eind 2016 verscheen het Slauerhoff-brievenboek Een varend eiland. Daarin kwam ik de naam ‘Roel Houwink’ (1899-1987) herhaaldelijk tegen. Hij was een nauwkeurig (veel)lezer en gerespecteerd criticus aan wiens oordeel Slauerhoff veel waarde hechtte.
Geen alledaags bestaan
Recensie door Rob Molin
De Hollandse beschaving, ‘roggebrood: substantieel, degelijk maar niet gracieus’. Zo typeert J. Slauerhoff (1898-1936) zijn land van herkomst in een van de vele brieven in Een varend eiland.
Goed nieuws, slecht nieuws
Recensie door Rob van Dam
Herinnert u zich de Salamanders? Een uitgestorven diersoort. Ooit kon je in elke boekwinkel terecht voor schrijvers en titels van vroeger, en vaak waren dat Salamanderpockets van Querido. Terwijl buiten de zomerjurken opwoeien en de regenwulpen overtrokken, ging je binnen fijn op zoek naar een Topper van Toen: Marcellus Emants of Jan Mens, Daum of Menno ter Braak, Bordewijk of Willy Corsari, Vestdijk, Multatuli.
Brievenboek wekt oprechte belangstelling voor eerdere publicaties
In de onvolprezen reeks Achter het boek, die al sinds 1962 bestaat en lange tijd werd uitgegeven door het Letterkundig Museum, verscheen dit 43ste deel bij uitgeverij Verloren.
Nieuwe teksten van en over Slauerhoff
Recensie door Joost van der Vleuten
De acne van Clara Eggink
Het heele leven is toch verloren is een bundeling van Slauerhoff-teksten: nagelaten en verspreide gedichten, briefwisselingen met een studievriend en met zijn laatste geliefde, een gecoupeerde herdruk van zijn dagboek, aangevuld met 2 essays: eentje over Slauerhoffs Verzameld Werk en eentje over zijn Utrechtse periode.
Recent
29 mei 2020
28 mei 2020
26 mei 2020
22 mei 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
01 juni 2010
Twee recensies over een boek
Freudiaans of niet, feit is dat wij de recensenten Hilde van Vlaanderen en Machiel Jansen beiden De sprekende slang van Nico Dros toestuurden en dat zij vrijwel tegelijkertijd een bespreking van dit boek aanleverden. Beide recensies zijn zeer de moeite waard. Daarom werd besloten beide recensies in één bericht te plaatsen.