Wytske Versteeg (1983) debuteerde in 2012 als romancier met het alom geprezen De wezenlozen en won dit jaar de Frans Kellendonk prijs voor haar oeuvre. Haar eveneens geprezen roman Quarantaine (2015) geniet wederom aandacht dankzij de coronacrisis.
Isabelle van den Heuvel
Met de moed die ze erfde van haar moeder
Recensie door Isabelle van den Heuvel
‘Ik ben Winona.’ Zo begint de nieuwe roman van de Ierse schrijver Sebastian Barry (Dublin, 1955), de huidige Irish Laureate for Fiction oftewel Schrijver des Vaderlands. Duizend manen is de opvolger van Dagen zonder eind (2016) en speelt zich af in West-Tennessee, in de nadagen van de Amerikaanse Burgeroorlog.
Indringend familieportret blijft nog lang bij
Recensie door Isabelle van den Heuvel
Het is een bekend genre in de Duitse literatuur, familiegeschiedenissen waarin schrijvers op zoek gaan naar het oorlogsverleden van hun broers, vaders en grootvaders. In Mijn broer bijvoorbeeld (heruitgave, eerdere uitgave 2003), onderzoekt schrijver Uwe Timm (Hamburg 1940) de beweegredenen van zijn zestien jaar oudere broer Karl-Heinz om zich vrijwillig aan te melden bij de Waffen-ss.
Lessen in onzichtbaarheid
Recensie door Isabelle van den Heuvel
Stel je een jonge Sri Lankaan voor: klein van stuk, dromerige blik, coupe soleil, die zich door de straten van Sydney begeeft met een draagbare stofzuiger op de rug. Dit is de hoofdpersoon uit Gratie, het nieuwe boek van de Indo-Australische schrijver Aravind Adiga, winnaar van de Booker Prize 2008 met De witte tijger.
Hartbrekende liefde in knipperlichtrelatie
Recensie door Isabelle van den Heuvel
Nauwelijks een jaar na haar debuut Gesprekken met vrienden (2017) verscheen Normale mensen (2018) van de jonge Ierse schrijfster Sally Rooney (1991). Prijzen als de Irish Novel of the Year en de Costa Book Award vielen haar terecht ten deel en de roman haalde ook de longlist van de Booker Prize.
Recent
15 januari 2021
14 januari 2021
13 januari 2021
11 januari 2021
8 januari 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
18 januari 2011
Maimonides
Recensie door Lodewijk Lasschuijt
In zijn voorwoord laat de schrijver van dit boek, Sherwin B. Nuland, duidelijk blijken dat het aanvankelijk helemaal niet zijn bedoeling was om in te gaan op de dringende verzoeken van zijn uitgever. Hij had zich, naar eigen zeggen ondergedompeld in de inktzwarte wateren van de maimonidiaanse literatuur en smeekte verlost te worden van een taak waarvoor hij naar zijn stellige overtuiging niet was toegerust.