Ik las over een man die staat te kijken naar het huis waar hij als kind woonde. Hij kijkt naar het raam van zijn vroegere kamer. Hij kijkt zolang tot hij de stem van zijn zus hoort, die roept dat ze er is, thuis is.
Inge Meijer
Plattegrond
Column
‘Wie weggaat van de wereld laat voor wie blijft een
spoor van vragen achter.’
In Amsterdam was het stil op straat. Anderhalvemeter afstand leek een overbodige regel.
Een brok proza
Column
We hadden de camping op Terschelling besproken. Toen kwam het bericht dat mijn broer, die al zo lang verloren was, was verongelukt. Ik dacht dat hij een zwervend bestaan leidde, maar hij was een bekend figuur rond het Waterlooplein.
Vlieg op de rand
Column
Ik weet niet of ik woke genoeg ben. Ik zwalk van links naar rechts, langs zwart en wit, roze en rood. Het aanbod aan meningen is overweldigend, mij ontbreekt richting.
Oefening
Column
Zaterdagnacht daalde de buitentemperatuur tot 6 graden. Waar de warmte van de zomerdagen (bij een afwezigheid van 16 dagen) nog steeds in huis te voelen was, drong nu de kou naar binnen.
De geest van de schrijver
Column
Het regent af en aan, windvlagen verontrusten mijn dagen. De takken van de vijgenboom opzij van het raam laat zijn takken zwaar neer, blindeert een deel van het venster. Bladeren van de tomatenplanten in de tuin kleuren geel.
Voorlezen
Column
Eind maart ontving ik een berichtje van de schrijver wiens boek hier voor me ligt. Rauwe wortels ernaast, in stijl met de levensvisie van de personages in het boek. Wordt er wijn geschonken in een goed verhaal, drink ik een wijntje.
Alles is een keuze
Column
Terwijl ik De Afwezigen van Lieke Kézér lees, staan er wereldwijd mensen op tegen racisme. Soms overstijgt noodzaak het gezond verstand, verschijnen sommige boeken op het juiste moment in je aandachtsveld.
Pannekoeken opgooien
Column
Het is een zonnige zaterdagochtend, ik fietst naar het dorp voor de Volkskrant. Ik wil weten hoe deze krant eruit ziet zonder bijdragen van de verdwenen literair criticus Arjan Peters.
Een brief
Column
Vorige week zondag was Jaap Scholten op de radio. Ik lees zijn verhalen, zijn eerste boek. Mooi verhalen die goed beginnen met zinnen als, ‘Het regende en het regende.’ Of ‘Vanuit de trein zag ik een schaap.
Veerkracht
Column
Afgelopen vrijdag schreef Michiel Krielaars in NRC Handelsblad dat hij Natalia Ginzburg geregeld herleest ‘om er steeds weer iets nieuws in te ontdekken en verbijsterd te staan over haar tijdloze verbeeldingskracht.’ Het verheugde me enorm en las het stuk met plezier, tenminste één iemand die haar boeken geregeld uit de kast haalt.
Recent
22 januari 2021
21 januari 2021
21 januari 2021
19 januari 2021
18 januari 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
24 januari 2011
Webeling schreef een boek met een ziel
Recensie door Ella-Milou Quist
Webelings boek De lach en de dood is een van de verschrikkelijkste en tegelijkertijd een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb. Verschrikkelijk vanwege de wrede en walgelijke gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog die erin verwerkt zijn en mooi vanwege de manier waarop deze gebeurtenissen beschreven zijn.