Debuterend dichter Dean Bowen besteedde eind mei een belangrijk deel van zijn spreektijd tijdens de avond dat de C. Buddingh’ Prijs uitgereikt werd aan het noemen van namen. Ruim twee minuten liet hij de namen klinken van niet-witte Nederlandse schrijvers: ‘Ik herhaal hun namen, zodat ze niet uit monden gewassen worden.’
Wat Dean Bowen deed, was geen overbodige luxe.
In Suriname: een ode aan Surinaamse helden
Een ode aan woorden die werken
Column