Huub Bartman

Met een cadeautje op weg naar zijn vrouw fietst Oek de Jong over de Dam. Hij stopt even om het straatbeeld in zich op te nemen. Niemand te zien. Leeg.

‘Het coronavirus slaat hard toe’, ‘Intensivisten in de frontlinie van de strijd tegen het coronavirus’, ‘Sluipmoordenaar steekt opnieuw de kop op’. Deze koppen in de media zijn als even zovele uitdrukkingen van angst.

Een verhaal dat verteld moest worden: ‘Het levensverhaal van Cudjo Lewis, door hemzelf verteld’. De Amerikaanse antropologe Zora Hurston heeft deze taak op zich genomen in Barracoon.

De onlangs verschenen film For Sama, gaat over de verschrikkingen tijdens de bombardementen op de Syrische stad Aleppo. Hamza werkt als noodarts terwijl zijn zwangere vrouw Waad al-Kateab, door dit inferno ronddwaalt en honderden uren film schiet.

In zijn pas verschenen boek Over normaliteit en andere afwijkingen, gaat de Gentse hoogleraar psychodiagnostiek Paul Verhaeghe in op mensen die afwijken van het gevestigde beeld van normaliteit. Iedere samenleving creëert zijn eigen beeld van de ideale mens.

‘Het spookt in Europa’. Met deze onheilspellende woorden opent de Vlaamse schrijver Geert van Istendael zijn, wat hij noemt, ‘manifest tegen de grote verkilling’. Geïnspireerd door de woorden uit het Communistisch Manifest van Karl Marx: ‘Er waart een spook door Europa’, roept hij op tot een fundamentele bezinning op de kernwaarden van onze West-Europese maatschappij.