De onlangs uitgekomen film For Sama, gaat over de verschrikkingen tijdens de bombardementen op de Syrische stad Aleppo. Hamza werkt als noodarts terwijl zijn zwangere vrouw Waad al-Kateab, door dit inferno ronddwaalt en honderden uren film schiet.
Huub Bartman
Moedig zijwaarts - Ton Schimmelpennink
Winterrubriek door Huub Bartman
Metrohalte Vijzelgracht. Mijn reisdoel is de Staalstraat. Om het kunstwerk ‘Ramses Shaffy’ niet te missen sta ik omgedraaid op de roltrap met de blik naar omlaag, terwijl ik omhoog ga richting uitgang.
Een standbeeld
Column
In zijn pas verschenen boek Over normaliteit en andere afwijkingen, gaat de Gentse hoogleraar psychodiagnostiek Paul Verhaeghe in op mensen die afwijken van het gevestigde beeld van normaliteit. Iedere samenleving creëert zijn eigen beeld van de ideale mens.
Krijg de tering met je privatisering *
Recensie door Huub Bartman
‘Het spookt in Europa’. Met deze onheilspellende woorden opent de Vlaamse schrijver Geert van Istendael zijn, wat hij noemt, ‘manifest tegen de grote verkilling’. Geïnspireerd door de woorden uit het Communistisch Manifest van Karl Marx: ‘Er waart een spook door Europa’, roept hij op tot een fundamentele bezinning op de kernwaarden van onze West-Europese maatschappij.
De laatste kinderen
Column
Tijdens een rondreis door herfstachtig Schotland stuit ik in een boekwinkel op een bijzonder kinderboek, Child of St Kilda. Het door Beth Waters sfeervol getekende boek bevat het verhaal van Norman John Gillies, een van de laatste kinderen van St.Kilda, een kleine groep ruige, Schotse eilandjes ten westen van de Buiten-Hebriden.
Pacificatie
Column
De autobiografische roman van Alfred Birney, De tolk van Java, getuigt van de verpletterende last van de geschiedenis. Over de wreedheden begaan door ‘onze jongens’ in Nederlands-Indië tijdens de zogenaamde politionele acties wil niet iedereen graag horen.
'Weg met de boeven en dieven aan de macht'
Recensie door Huub Bartman
Marc Jansen laat in De toekomst die nooit kwam zien wat de kracht is van schrijven vanuit een duidelijke visie op – en probleemstelling bij een beoogd onderwerp, in dit geval de geschiedenis van de Sovjet-Unie en zijn opvolger het huidige Rusland.
Zomerlezen - Fijne boeken
Voor kunstliefhebbers en geïnteresseerden in de geschiedenis van de Sovjet-Unie is een nieuw boek van Sjeng Scheijen een absoluut feest, zeker na het succes van zijn biografie uit 2009 over Sergej Diaghilev, de oprichter van het vermaarde Ballets Russes.
'Bij elke oorlog gaat het zo: de mensen copuleren zich er gewoon doorheen'
Recensie door Huub Bartman
De oorlog laat ons kennelijk niet los. We krijgen geen genoeg van het inleven en het herdenken, gezien de aandacht van de media voor het 75-jarige jubileum van D-Day. Heroïsche anekdotes van de laatste overlevenden schreeuwen om gehoord te worden.
Een epos als actueel politiek statement
Recensie door Huub Bartman
Nairi Zarjan heeft literair vorm gegeven aan het Armeense volksepos over de helden van Sassoen. Zoals alle volksverhalen is ook dit geleidelijk ontstaan. Het is gebaseerd op mondelinge overlevering van generatie op generatie, voortdurend aangepast en aangevuld.
Een huiveringwekkend, aangrijpend sprookje
Recensie door Huub Bartman
Bijtijds leerde ik me te vermommen in woorden, die eigenlijk wolken waren’.
Naar Parijs gevlucht voor de Nazi’s had Walter Benjamin er tussen 1932 en 1938 behoefte aan zijn kinderjaren in Berlijn te boekstaven, niet zozeer, zoals hijzelf zegt, om autobiografische redenen als wel om filosofische.
Compilatie van eerder gepubliceerd werk
Recensie door Huub Bartman
‘In Klein-Rome werd ons vanuit de biechtstoel krachtig aangeraden vooral veel te zwemmen en veel te fietsen, liefst zo vroeg mogelijk in de ochtend en overdag als de onkuise beelden en verlangens kwamen.
Recent
29 januari 2020
28 januari 2020
27 januari 2020
24 januari 2020
23 januari 2020
22 januari 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
01 februari 2010
Zwevend in de lucht met de voeten in de aarde.
In deze verhalenbundel brengt Van Toorn een novelle uit de Muggenreeks (2000), ander werk dat al eerder verscheen (2003) samen met nieuwe verhalen. Die laatste, een viertal reisverhalen, zouden door Nooteboom geschreven kunnen zijn en blikken melancholiek terug op dichtersfestivals verspreid over Europa: in het eerste zijn we tijdens de Golfoorlog in een hotel waar een cynische Amerikaanse vliegtuigbouwer met genoegen de precisiebombardementen op de televisie bekijkt, in het tweede treedt de schrijver op het strand in contact met een beroemde Israëlische collega, in het derde wil hij optreden in Zuid-Afrika maar mag hij het land niet in omdat hij geen werkvergunning heeft, in het vierde bevindt hij zich ten zuiden van Napels.