Nauwelijks een jaar na haar debuut Gesprekken met vrienden (2017) verscheen Normale mensen (2018) van de jonge Ierse schrijfster Sally Rooney (1991). Prijzen als de Irish Novel of the Year en de Costa Book Award vielen haar terecht ten deel en de roman haalde ook de longlist van de Booker Prize.
Gerda Baardman
Oogst week 43 - 2019
door Carolien Lohmeijer
In zijn enthousiaste recensie over Die nacht zag ik haar van Drago Jančar, hier op Literair Nederland, eindigt Daan Pieters met de vraag ‘Mogen we de stille wens uitspreken dat vertaler en Balkanspecialist Roel Schuyt in de toekomst nog meer verborgen schatten bovenhaalt?’
Roel Schuyt is in ieder geval wel weer de vertaler van een volgend boek van Drago Jančar, En ook de liefde.
Zomerlezen - Drie mooie klassiekers
Voor de zoveelste keer herlees ik Der Butt (De bot) van Günter Grass uit 1977. Dit boek bergt zoveel in zich dat het lijkt alsof je meerdere boeken tegelijk leest: een kookboek, een sprookjesboek, een feministisch manifest, een schelmenroman, een geschiedenisboek.
Als je alles hebt wat je wilde: bitterzoete verhalen van A.M Homes
Recensie door Maartje Spoelstra
In Dagen van inkeer concentreert Homes zich op de menselijke relaties en het dagelijkse leven van Amerikanen die alles hebben wat hun hartje begeert. Dit is de derde verhalenbundel van Homes.
De liefdeslevens van millennials
Recensie door Daan Pieters
Uitgeverij Das Mag richt zich uitdrukkelijk op jonge schrijvers, een enkele uitzondering als Charlotte Mutsaers niet te na gesproken. Tot voor kort gaf ze ook een succesvol literair tijdschrift uit met een ongewoon hoge oplage.
Het eindejaarslijstje 2017 van Vic Veldheer
Dit boek heb ik voor LN gerecenseerd (6/11) en het als een pareltje betiteld. Terecht heeft het vele prijzen gekregen; het is niet alleen mooi geschreven, bladzij na bladzij, zonder enige terugval.
Wat maakt ons tot wie we zijn?
Recensie door Adri Altink
Wie ben je eigenlijk? Hoe vormen je wortels je, ook als je daarvan lijkt te zijn los gekomen? Wat bindt je in een relatie? Is het mogelijk volstrekt eerlijk te zijn tegen een ander, maar ook jegens jezelf?
Op de vlucht naar moed
Recensie door Adri Altink
Voor een nieuwe Dave Eggers maakt elke boekhandel onmiddellijk ruimte vrij. De schrijver, die in 2000 met zijn romandebuut Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit de literaire wereld binnen stormde, bleef successen oogsten met onder andere Wat is de Wat (2006), Zeitoun (2009) en De Cirkel (2013).
Wonen in een lichaam als een haveloos oud gebouw
Recensie door Geurt Franzen
Het Paleis van Domme Vragen, zo noemde schrijfster Hilary Mantel (1952) als kind de school waar ze naartoe ging. Ze was een hartstikke slim meisje, maar voelde zich volstrekt niet thuis op school, tussen kinderen die domme vragen stelden, op een plek waar alles zich afspeelde volgens een strak regime.
'zwei eins sieben fünf vier sieben drei'
Recensie door Evert Woutersen
Van Michael Chabon (1963) zijn meerdere boeken in het Nederlands vertaald. De bekendste zijn De geheimen van Pittsburgh en Wonderboys. Voor De wonderlijke avonturen van Kavalier &
Oogst van de week 13
door Menno Hartman
De oogst van deze week staat in het teken van vertalingen en bij uitbreiding in het teken van de nominaties voor de Filter Vertaalprijs.
Recent
21 oktober 2021
19 oktober 2021
17 oktober 2021
15 oktober 2021
15 oktober 2021
14 oktober 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
27 oktober 2011
Recensie door: Albert HogeweijNa De zeven laatste zinnen levert Dimitri Verhulst met De intrede van Christus in Brussel (in het jaar 2000 en oneffen ongeveer) een tweede titel in korte tijd die niet enkel iets met het christendom heeft uitstaan, maar ook met Ensor. Want zat bij eerstgenoemde titel niet een cd van het Ensorkwartet dat het gelijknamige muziekstuk van Joseph Haydn uitvoerde? En dit nieuwe boek verwijst natuurlijk naar het beroemde schilderij van de Belgische schilder James Ensor ‘De intrede van Christus in Brussel in 1889’.