Maria Vlaar (1964) is (freelance) literair journalist met een lange staat van dienst in de Nederlandstalige letteren. Sinds 2016 werkt ze aan de biografie van Joost Zwagerman. Maar eerst debuteert ze met de verhalenbundel Diepe aarde.
Erik Menkveld
Geen alledaags beroep
Column
Als een vrouw berooid achterblijft nadat haar man is overleden, plaatst ze een advertentie waarin ze zichzelf aanbiedt als voorlezer: ‘prettige stem, komt u voor het slapen instoppen en voorlezen’.
Mooie zintuigen
Menno Hartman
Op 30 maart 2014 overleed onverwacht dichter, essayist en romancier Erik Menkveld op 54-jarige leeftijd. Hij publi- ceerde drie dichtbundels, De karpersimulator (1997), Schapen nu! (2001) en Prime Time (2005), waarin hij een duidelijke ontwikkeling liet zien.
Hannah van Wieringen wint Academica Literatuurprijs 2014
Literair Nieuws
De Academica Literatuurprijs 2014 is gewonnen door Hannah van Wieringen (1982) voor haar roman De kermis van Gravezuid (uitgeverij De Harmonie). Dat werd gisteravond bekend gemaakt.
In memoriam Erik Menkveld (1959-2014)
Door Ingrid van der Graaf
Dichter, prozaïst, essayist en leraar.
Erik Menkveld werd geboren in Eindhoven en bracht zijn lagere schooltijd in Tanzania en Ghana door. Later verhuisde hij naar Driebergen-Rijsenburg vanwaar hij het lyceum bezocht in Doorn.
Zomernummer Tirade - Twee kamers in het verleden
Recensie door Ingrid van der Graaf
‘Een kamer in het verleden’ werd vorig jaar door de VPRO uitgezonden bij het radioprogramma ‘De Avonden’. Vijftien auteurs werden om beurten naar het eilandje Senneroog op het Lauwersmeer gebracht waar ze op een woonboot een week in afzondering doorbrachten.
Zwervende zenuwen en voorspanning
Recensie door Coen Peppelenbos
Stel: je pakt vier willekeurige zelfstandige naamwoorden uit de krant. Generaal, oven, buien, loflied. Onwillekeurig gaan je hersens dan aan de gang om een samenhang tussen die woorden te vinden.
Recent
4 juni 2020
2 juni 2020
29 mei 2020
28 mei 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
04 juni 2010
Recensie door: Albert HogeweijRecensie door Albert Hogeweij
De nieuwe, fraai vormgegeven bundel van Tsead Bruinja toont voorop een scherp genomen foto van een schop die niet lang tevoren nog gebruikt moet zijn gezien de aarde die er nog aan zit. Achterop ligt de dichter zorgeloos in het hoge gras te dromen. Tussen voor- en achterplat staan 55 gedichten gegroepeerd over 7 afdelingen. Ditmaal geen motto’s van collega-dichters dan wel popmuzikanten, maar is gewoon Bruinja zelf (op een ingelaste sample van Paul van Ostaijen na) ongehinderd aan het woord met al zijn lef en minimale interpunctie en in al zijn kwetsbaarheid.