‘Ik heb een prachtbaan,’ zei de man op het bankje. ‘Eens per maand praat ik met oude mensen over het leven. We zitten om een ronde tafel en er is gratis koffie.’
‘We hadden het over de herfst,’ antwoordde de man op mijn vraag.‘Dat je over een stoepje struikelt, een heup breekt en nooit meer thuis komt, over het verlies van een geliefde, een kind of een partner.
Eric de Rooij
Seizoensverandering
Column
Droom, dood en mooie benen
Recensie door Eric de Rooij
De geschiedenis van Het blauwe uur van Alexander Lernet-Holenia is even intrigerend als het boek zelf. In 1940 als feuilleton verschenen, daarna gedrukt in een oplage van 15.000 exemplaren (bij het beroemde uitgeefhuis S.
Onder de toonbank
Column
Op 1 september 1989 kocht ik de Nederlandse vertaling van Salman Rushdies The Satanic Verses. De datum vind ik terug op het titelblad, de reactie van de boekverkoper – in de kiosk van station Hilversum – is in mijn geheugen gegrift.
Heruitgave gewenst van: De groene pad
Mijn vader las in zijn leven één boek: De groene pad. Hij was toen een jaar of twaalf of dertien en het boek heeft een onuitwisbare indruk op hem gemaakt.
Hoop op vertaling: Taipei jen
Jongens van glas (Crystal boys) van Pai Hdien-yung is een cultboek. Maar als je het werkelijke meesterwerk van deze Taiwanese schrijver wil lezen dan kom je toch uit op Taipei people (Taipei jen).
In eigen handen
Column
Om de verschijning van Augustus deze week te vieren, nodigde goede vriendin B. mij uit voor een bezoek aan een handlijnkundige. ‘Het wordt geen zweverig gedoe,’ zei ze.
Inspiratie
Column
Paradiso, de zaal is gevuld met opklapstoeltjes. In het voorprogramma zingt een jonge IJslandse zanger in een crèmekleurig pak ingetogen liedjes. We zijn er voor John Grant, op kaartjes van 2020.
Plug, de jongen en Grunberg
Column
Volgens Cesare Pavese bewijzen dromen dat het onbewuste bestaat. Er wordt een verhaal verteld. Maar wie is de verhalenverteller in mijn droom? En wat wil hij vertellen? Dat vroeg ik me af toen ik een kleine maand geleden het volgende droomde.
Klassiek in kleur
Recensie door Eric de Rooij
De kleuren spatten van de pagina’s. Koos striptekenaar Dick Matena voor sober zwartwit bij Gerard Reves De Avonden en Willem Elsschots Kaas, Multatuli’s Saïdjah en Adinda verbeeldt hij in een explosie van groen, bruin en blauw.
Oefenen in herinneren
Column
Ik herinner me van Joe Brainard (1942 -1994) is volgens het omslag een cultklassieker en Paul Auster noemt het, in het voorwoord, een klein meesterwerk. Brainard inspireerde George Perec tot zijn Je me souviens en Perec leverde weer het motto voor één van de leukste deeltjes uit de reeks Privé-domein: Ik herinner mij.
Onverwachte doden
Column
Opeens hoor je tot die groep waarvan leeftijdsgenoten plotseling sterven. Een vriend appt over de dood van een oud-klasgenoot, enkele weken later de doodstijding van een jongen waarmee we vroeger biertjes dronken op een studentikoze zolder aan het Singel.