Dat De blinde uil van Sadegh Hedayat een (Perzisch) meesterwerk is, heeft niet iedereen tijdens het lezen onmiddellijk in de gaten. Sommige lezers geloven domweg niet wat ze lezen (of kunnen zich er niets bij voorstellen), andere vinden het verhaal te zwart en zwaarmoedig om ervan te genieten.
De blinde uil
'Mijn leven is als een stille, donkere nacht, omgeven door duisternis'
Recensie door Vic Veldheer
De blinde uil van Sadegh Hedayat uit 1937 is in 1987 voor het eerst in het Nederlands vertaald door Gert J.J. de Vries. Hij heeft zijn eigen vertaling nu herzien en uitgever Jurgen Maas heeft het boek opnieuw uitgebracht, voorzien van een nawoord van de vertaler.
Recent
6 december 2019
5 december 2019
4 december 2019
3 december 2019
2 december 2019
26 november 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
06 december 2009
door Marjolein PaalvastEr was eens een burggraaf die Medardo van Terralba heette. Hij leefde lang, lang geleden in een land ver hiervandaan. Op een dag sloot hij zich aan bij de keizerlijke troepen en trok ten strijde tegen de Turken. Medardo’s deelname aan de oorlog was echter slechts van korte duur: een Turkse kanonskogel kliefde hem in twee precies gelijke helften, die onafhankelijk van elkaar voortleefden. Nu gebeurde het, jaren later, dat de twee burggraven verliefd werden op hetzelfde meisje: Pamela, een herderinnetje.