Deze week in de oogst drie vertaalde romans en wel vanuit het Bulgaars, Amerikaans en Russisch en reisverhalen van een Nederlandse auteur.
De Bulgaarse journaliste en schrijfster Ina Vălčanova, won met haar derde roman Asja en de Astrologe in 2017 de EU-Literatuurprijs.
De boeken van Pfeiffer en Van Essen waren al bestsellers en komen nu ook in aanmerking voor de Libris Literatuur Prijs 2019.
Op de longlist stonden achttien titels, waarvan vier van Vlaamse auteurs en veertien van Nederlandse schrijvers.
Om haar stilistische en formele kwaliteiten kende de jury van de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs deze jaarlijkse prijs unaniem toe aan Mieke van Zonneveld voor haar debuutbundel Leger.
Een ontgifting, de debuutroman van Willem Otterspeer (1950) gaat over een schrijver en zijn biograaf. Toevalligerwijs is Otterspeer zelf ook biograaf, namelijk die van Willem Frederik Hermans. Twee kloeke delen van ruim 800 pagina’s schrijven over zo’n nukkig mens, daar moet je vast even van bijkomen.
Als het om boeken gaat, kunnen impulsieve aankopen heel verrassend zijn. Een boek kopen zonder dat je weet wat je in handen hebt, maar vanuit het gevoel dat zegt dat het goed is.
Vlak voordat ze de deur uitgaat naar het ziekenhuis om een vriendin mentaal te ondersteunen, grist columniste Inge Meijer het boek Job (1930) van Joseph Roth uit de boekenkast.
Benoemen. Dingen om je heen een naam geven. Vastleggen tegen het verdwijnen. Bezweren.
‘Almaar meer woorden, waarmee ik het vele niet alleen kan benoemen en opsommen maar ook bedwingen, verkleinen en overzichtelijk maken.
Deze week oogsten we het complete werk (krap 4000 pagina’s) van Marcel Proust in een nieuw jasje, de tweede vertaalde roman van de Braziliaanse schrijver Michel Laub en literair tijdschrift Terras.
‘The more specific you are, the more general it’ll be’ is een citaat van de Amerikaanse fotografe Diane Arbus. Arbus fotografeerde veel kinderen, tweelingen, maar ook reuzen, dwergen, een thema waardoor zij bang was dat ze bekend zou blijven als de fotografe van ‘freaks’.
Voor wie het even niet helemaal gevolgd heeft, de ECI Literatuurprijs, (eerder AKO Literatuurprijs) is niet meer. Daarvoor in de plaats is er sinds maart van dit jaar de BookSpot Literatuurprijs, een nieuwe naam voor een jaarlijks literair prijzenconcours die –
In een kort filmpje uit de VPRO-serie ‘DichterBij’ – waarin dichters worden gepresenteerd in hun dagelijkse omgeving – zien we Vicky Francken aan het werk. Ze is uiterst geconcentreerd bezig met het knippen van tekstfragmenten uit kranten en tijdschriften.
‘We kwamen thuis. Ik deed alles uit, al mijn kleren die ik daar gedragen had, gooide ik in de vuilnisstortkoker. Maar ik gaf mijn veldmuts aan mijn kleine jongen.
Waarin een handicap tot een bijzondere kracht wordt
door Rein Swart
Dit Franse boek uit 1969, dat veel in zich heeft van een postmoderne roman, is geschreven zonder de letter “e”. Dat genereert op zich al een soort proza dat anders is dan wanneer de schrijver zonder inperking zou schrijven. Perec zegt zelf in een naschrift dat zijn vormdwang voortkwam uit blufpraat, maar dat het vervolgens een stimulans bleek te zijn voor een fris glansrijk proza.