Joke Hermsen (1961) studeerde letterkunde en filosofie in Amsterdam en Parijs. Ze is gepromoveerd aan de universiteit van Utrecht en vertaalde Franse poëzie en filosofie. In 1998 verscheen haar debuutroman Het dameoffer.
De Arbeiderspers
Verwarrende poging om Picasso 150 jaar later terug te vinden in Schoorl
Recensie door Adri Altink
In 2016 was in het Stedelijk Museum Alkmaar een expositie te zien van werk dat Pablo Picasso maakte toen hij in 1905 korte tijd in Schoorl verbleef. Hij was er naar toegelokt door de (aankomend) journalist Tom Schilperoort, die in Parijs met enkele Nederlandse schilders in de kringen van Picasso verkeerde.
Een onmogelijke liefde
Recensie door Helena van Dijk
In kwantitatieve zin is het oeuvre van de Amerikaanse Marilynne Robinson (1943) misschien niet heel omvangrijk – er verschenen van haar hand welgeteld zeven boeken tussen 1980 en 2020 – maar de waardering voor die boeken is er niet minder om.
Onder de realiteit
Recensie door Sandra Visser
De verhalen in de bundel Onderwaterverhalen van Ineke Riem hebben iets ongrijpbaars. De personages dwalen rond in herinneringen en het verlangen naar wat verloren is gegaan of misschien nooit is geweest.
Liefdevolle beschrijvingen over slopend fabriekswerk
Recensie door Marjet Maks
Aan de lopende band is het debuut van de Franse schrijver Joseph Ponthus en verscheen in vertaling van Floor Borsboom bij de Arbeiderspers. De ultrakorte zinnen, zonder punten of komma’s, lezen als een episch gedicht en geven met veel impact en sfeer het verhaal hun ritme.
Op zoek naar de verloren tijd
Recensie door Helena van Dijk
De Franse schrijfster Annie Ernaux (1940) groeide op in Normandië als dochter van kleine middenstanders, studeerde romanistiek en was werkzaam als docent. In 1974 publiceerde ze haar eerste boek. Haar werk is sterk autobiografisch en De jaren wordt als haar magnum opus beschouwd.
Vertel me wie je kent en ik zeg je wie je bent
Recensie door Lydia Fris
Lisa Huissoon (1995) won de Nieuwe Types Afstudeerprijs voor een vroege versie van Alle mensen die ik ken, die ze schreef als literair eindwerk van de schrijfopleiding Creative Writing aan ArtEZ.
Personificaties en opgeheven zwaartekracht in romandebuut
Recensie door Lydia Fris
Dat Marije Langelaar (1978) zich al lange tijd thuis voelde in de poëzie is duidelijk te merken in haar romandebuut In het jaar van de rode os.
Oogst week 39 - 2019
Michel Faber, geboren in Den Haag, maar opgegroeid in Australië en nu wonend in Engeland, nam zich na de verschijning van Het boek van wonderlijke nieuwe dingen te stoppen als romancier.
De tovenaarsleerling
Recensie door Els van Swol
Het draait in Hier zijn we, Swifts elfde roman, om drie personages: Jack, spreekstalmeester van een variété, Ronnie, illusionist, en diens assistente Evie. Om de beurt blikken zij terug op hun gezamenlijke verleden.
'Ik ben er weer'
Recensie door Daan Lameijer
‘Je moet niet zo veel piekeren!’, ‘Kom nou gewoon vanavond, wij peppen je wel op,’ ‘Probeer er toch maar van te genieten,’ en ‘Als je eens ging sporten?’. In zijn boek Knecht, alleen (het vervolg op Jasper en zijn knecht) van Gerbrand Bakker zijn het stuk voor stuk goedbedoelde adviezen.
Oogst week 26 - 2020
Onderwaterverhalen was volgens schrijver en dichter Ineke Riem niet wat ze aanvankelijk wilde schrijven: ze begon aan een roman, en eindigde met een heel nieuw manuscript, dat van een verhalenbundel.
Recent
15 april 2021
15 april 2021
12 april 2021
9 april 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
17 april 2011
Otto Oonk een naam die blijft bestaan
Recensie door Rein Swart
Dit romandebuut van acteur Hans Dagelet is zeer geschikt voor lezers, die houden van wild, subversief en gevaarlijk. Als men literatuur zoekt die verontrust, is men bij deze roman over de aftakelende 55-jarige advocaat Onno Oonk, leider van het gerenommeerde advocatenkantoor Oonk & Partners, aan het juiste adres.