Op de snijtafel ligt een gedicht van Chr. J. van Geel uit de bundel Onverzamelde gedichten.
Ik spreek vanuit een donker bos
waarin geen boom, geen tak, geen knop,
waarin onstaan tot brandhout wordt
gehakt, door niemand ooit gezien.
Chr. J. van Geel
Proeve van hardop denken
Column
Letterkundig Museum wijdt tentoonstelling aan dichter en kunstenaar Chr. J. van Geel (1917-1974)
Ter gelegenheid van het verschijnen van Ik ben een onderling onverzoenlijk ratjetoe wijdt het Letterkundig Museum in Den Haag een kleine tentoonstelling aan Chr. J. van Geel (1917-1974).
Aandacht voor leven en werk van Chr. J. van Geel op website van Elly de Waard
Dichteres Elly de Waard, die van 1962 tot 1974 samenleefde met Chris van Geel (1917-1974), richtte in 1974 de Chr. J. van Geel Stichting op. Sinds mei 2011 beheert zij een website waar ruim aandacht wordt geschonken aan leven en werk van Van Geel.
Tentoonstelling 'Het mooiste leeft in doodsgevaar'
In deze tentoonstelling wordt duidelijk gemaakt dat Chris J. van Geel een begaafd dichter en beeldend kunstenaar was. Ook zijn plaats als verbindingsfiguur in het toenmalig literaire en artistieke leven van zijn tijd wordt toegelicht.
Nieuwste nummer van De Parelduiker gewijd aan Chr. J. van Geel
‘Mijn verleden is verbrand. Stil staan kan ik er niet bij’
Een blik in het archief van Chr. J. van Geel
Het nieuwste nummer van De Parelduiker is geheel gewijd aan de dichter en beeldend kunstenaar Chr.
Recent
14 augustus 2018
7 augustus 2018
3 augustus 2018
1 augustus 2018
28 juli 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
03 oktober 2008
Niet overtuigend maar wel sterk in het laatste deel
Recensie door Menno Hartman
Coen Peppelenbos debuteerde onlangs met de roman Victorie, een roman in drie delen. In het eerste deel wordt Merijn – broer van de hoofdpersoon – gevolgd nadat bekend is geworden dat de hoofdpersoon, Victor, dood is.
Het tweede deel van de roman gaat over Sarah. We volgen er de gedachten van een leraar Engels, die in zijn huis dit meisje vasthoudt, het vriendinnetje van Merijn en waarin duidelijk wordt dat deze Ten Haaf, Merijn gedood heeft door een grote steen naar hem te gooien, nadat hij hem met een camera had gezien.