Anniek Kool

Het is niet vreemd dat juist nu een vertaling wordt uitgebracht van Chelsea Girls uit 1994 van de Amerikaanse dichter en schrijfster Eileen Myles. Het boek landt te midden van andere levensportretten, variërend van Midden in een jazztijd (1931) van Knud Sønderby tot Roaring nineties (2016) van Jannah Loontjens en Moskouse nachten (2017) van Nigel Cliff.

Laten we één ding voorop stellen: het gaat in dit boek om de ‘I’ en minder om ‘Dick.’ De I is de schrijfster zelf, Dick is haar geliefde, de Engelse cultuurcriticus Dick Hebdige.