‘Ik zat al een hele tijd op je te wachten’, zei Prometheus.
‘Waarom heb je me dan niet eerder geroepen?’ antwoordde de arend.
Voor het eerst keek Prometheus naar zijn arend, die losjes boven op de kromme tralies van zijn cachot zat.’
Het is duidelijk dat hier iets vreemds aan de hand is.
Recensie door Wouter
De nieuwe bundel van dichter en journalist Hilbrand Rozema kent lange zinnen van weinig woorden. En zoals een Groninger betaamt, heeft die aan een half woord genoeg. Hoewel, weinig halve woorden, want Rozema floreert in taligheid. Dit brengt enerzijds prachtige constructies met zich mee, zoals de eenvoudige maar prachtige beginzinnen van de vierdelige cyclus ‘Losgeregende bloesems’: ‘Het licht van de zon / op de losgeregende bloesems.’