Joodse gedichten is simpelweg de titel van de twintigste poëziebundel van Nachoem M. Wijnberg (1961). Bestreek de vorige bundel van de P.C. Hooft-laureaat, Afscheidswedstrijd uit 2018, het terrein van de voetbalsport, ditmaal heeft de dichter zijn speelveld verruimd tot de rijke geschiedenis van de Joodse cultuur.
Albert Hogeweij
Bedwelmende poëzie van een jonggestorven dichter
Recensie door Albert Hogeweij
‘Wee, gij gouden huiveringen van de dood, / Als de ziel koelere bloesems droomt.’
Voor wie poëzie zoekt met overrijpe herfsttinten, purper & maanverlicht verderf kan zijn hart ophalen bij de jonggestorven Oostenrijkse dichter Georg Trakl (1887-1914).
Wentelen in eenzaamheid tot het hilarisch wordt
Bij uitgeverij Vleugels verschenen kort na elkaar twee novellen van de Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard (1931-1989) met de titels Ja (1978) en De dagschotelaars (1980). Twee opmerkelijke novellen die de overgang markeren naar het latere, rijpere werk van deze auteur waarin zijn toets lichter werd en hij het lachwekkende van het menselijk tekort toonde.
Een spoor trekkend door de geheimtaal van kreupelhout
Recensie door Albert Hogeweij
In Kreupelhout van de Duitse schrijver, dichter en vertaler Esther Kinsky (1956), reist een naamloze vrouw twee maanden na het overlijden van haar partner M, door Noord-Italië. Het is winter en guur, geen klimaat om toeristen te verwelkomen.
Klaarwakkere en illusieloze gedichten
Recensie door Albert Hogeweij
‘Durf te schijnen’ staat te lezen in Godface, de debuutbundel van Asha Karami, en waarachtig: deze bundel heeft zeker het lef te schijnen! En wel in een voorname goudgloed waarop de titel prijkt in zeer lange, uiteengerekte zwarte belettering, haast Art Deco.
Typische Bernhardroman waar geen normaal mens in voorkomt
Recensie door Albert Hogeweij
Dertig jaar na zijn dood krijgt de Oostenrijkse toneel- en prozaschrijver Thomas Bernhard (1931-1989) het nog steeds voor elkaar dat Duitstalige kwaliteitskranten er met liefde het zoveelste herdenkingsartikel aan besteden.
Wijnberg maakt op overtuigende wijze het winnende doelpunt
Recensie door Albert Hogeweij
Weinig dichters verraden zich na een paar regels. Al heb je voor het raden van dichters als Armando, Kouwenaar of Faverey niet veel nodig. Sinds de bundel Nog een grap uit 2014 heeft Nachoem Wijnberg (1961) zich ook in dit groepje geschaard, met de voor hem zo karakteristiek geworden vragende vorm.
Poëzie binnen de grenzen van het gewone
Recensie door Albert Hogeweij
Wie z’n klassiekers kent, valt het moeilijk niet aan Cruijff te denken bij de titel Gewoon logisch. Toch komt er in dit dichtersdebuut van Janine Jongsma (1965) geen hard-boiled Cruijffiaanse logica voor.
Poezië van een sterk stilistische eenheid
Recensie door Albert Hogeweij
Het is zijn weerspannige, evocatieve stijl die het hem doet. De Franse dichter René Char (1907-1988) is een van de belangrijkste dichters uit de twintigste eeuw van wie uitgeverij IJzer een tweetalige bloemlezing in vertaling van Anno Lampo negenendertig gedichten liet verschijnen.
Fraaie vertakkingen die ontstaan vanuit een wat troebele hoofdstroom
Recensie door Albert Hogeweij
De van huis uit filosofe Désanne van Brederode (1970) is bekend door haar romans, essays en columns waarin ze vaak levensbeschouwelijke thema’s aansnijdt. In haar werk is ze maatschappelijk betrokken;
Uit het archief - Minke Douwesz, debuut Arjan Visser en Christa Wolf
Minke Douwesz is een schrijfster waar ik met genoegen aan denk, haar boeken hebben me een bijzondere leeservaring bezorgd. Douwesz schreef twee omvangrijke en verslavende boeken die na lezing nog lang met je meegaan.
Uit het archief - Hans den Hartog Jager, Babel en Sebastiene Postma
door Hettie Marzak
Als het om boeken gaat, kunnen impulsieve aankopen heel verrassend zijn. Een boek kopen zonder dat je weet wat je in handen hebt, maar vanuit het gevoel dat zegt dat het goed is.
Recent
22 januari 2021
21 januari 2021
19 januari 2021
18 januari 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
24 januari 2011
Webeling schreef een boek met een ziel
Recensie door Ella-Milou Quist
Webelings boek De lach en de dood is een van de verschrikkelijkste en tegelijkertijd een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb. Verschrikkelijk vanwege de wrede en walgelijke gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog die erin verwerkt zijn en mooi vanwege de manier waarop deze gebeurtenissen beschreven zijn.