Adri Altink

‘Op 27 juni 1598 vertrok Erasmus uit de haven van Rotterdam’. Dat lijkt geen spetterende openingszin. Behalve wanneer je weet dat Erasmus in 1598 al 62 jaar dood was. Sandra Langereis begint met die zin de Proloog van haar biografie van de Rotterdamse humanist, waarin ze de ontdekkingsreis beschrijft van vijf schepen met aan boord van één ervan een houten beeld van Erasmus.

In 2019 schreef Jan-Willem Anker een essay in Trouw over zijn roman Vichy. Daarin had hij, zo viel te lezen, alle cli-ficlichés proberen te vermijden: ‘Dat betekende: geen rampen, geen Noordpool, geen toekomstverhaal over een Nederland dat volledig ondergelopen is, geen heroïsch avontuur’.

In de jaren ’70 bezocht Jorge Luis Borges Jeruzalem. In een soek aan de Al-Zaharastraat zei hij zijn toehoorders dat de verhalen uit Duizend-en-één-nacht oorspronkelijk op zichzelf stonden.

Als ik een sirene hoor van een ambulance of politieauto denk ik vrijwel altijd aan Georges Perec. Het is nooit bij me op gekomen dat op te schrijven tot ik De jonge helden van de Sovjet-Unie van Alex Halberstadt las.

In 2016 was in het Stedelijk Museum Alkmaar een expositie te zien van werk dat Pablo Picasso maakte toen hij in 1905 korte tijd in Schoorl verbleef. Hij was er naar toegelokt door de (aankomend) journalist Tom Schilperoort, die in Parijs met enkele Nederlandse schilders in de kringen van Picasso verkeerde.

In 1896 kwam postuum Record of a Family of Engineers van Robert Louis Stevenson uit. Daarin ging hij op zoek naar de verbanden tussen de verhalen van zijn vader, opa en stiefvader, die allemaal ingenieurs en uitvinders waren van vuurtorens.