Wat ik doe als ik schrijf. Ik zet de radio aan, of uit. Ga naar de gang, trek schoenen aan. Draai de voordeur van het nachtslot, kijk door het voordeurraam naar buiten, hang de sleutel aan het sleutelplankje, (deur enkel openen voor pakketbezorgers). Loop naar de kamer, zet de radio uit, of aan. Leg op tafel een stapel boeken, zet de laptop er op. Schuif er nog een boek onder. Denk aan de verschillende manieren hoe mensen verongelukken. Open een Word document, kijk naar de beschreven vellen papier op tafel. Tik de eerste regels over. Stop. Pak het luciferdoosje van tafel, steek een kaars aan, steek twee kaarsen aan en ook de derde. Kijk naar drie brandende kaarsen.
Loop naar de keuken, pak het brood uit de broodtrommel. Streel het brood, klop het meel eraf, durum meel (zoek dat op). Leg het op een plank, neem het broodmes uit de la. Zet het mes op het brood, snijd een plak af. Neem boter uit de koelkast, plantaardige boter (dat is belangrijk). Eet een stuk van het brood, ga naar de kamer. Typ twee minuten achter elkaar. Stop. Zoek in een kookboek een eenvoudig recept, açorda uit de Alentejo. Stamp knoflook en verse koriander fijn, doe er zout, olijfolie, azijn bij. Smeer het op een stuk brood, bewaar dat voor later. Ga op weg naar de kamer langs de boekenkast. Blijf staan, neem er een boek uit. Lees een bladzijde, zet het terug. Ga opnieuw naar de keuken, spoel bekers en bordjes af. Zet de verwarming aan. Denk aan de ontelbare manieren hoe mensen kunnen verongelukken.
Wat ik doe als ik schrijf. Ik verschuif de sofa naar de andere kant van de kamer. Laat de kat naar buiten, of naar binnen. Lees over het conflicthuwelijk van de ouders van A.N. Ryst, (weet dat achter die naam Daan Remmerts de Vries zit). Denk aan de vele manieren hoe een mens…, enzovoort. Schenk heet water in de theepot. Zet het compostemmertje bij de achterdeur. Ga voor het keukenraam staan, kijk naar buiten. Lees hoe de vader reageert als hij begrijpt dat zijn vrouw overweegt de Drion pil te nemen: ‘Mijn vader reageerde met een kort, haast jongensachtig lachje. “Als jij hem neemt,” zei hij, “dan hoef ik hem niet meer.”‘
Lees een andere passage. Begrijp hoe verschillend een mens kan zijn.
‘Mijn moeder kwam ineens naast hem zitten. Ze nam een van zijn handen tussen de hare. “Tjee, wat koud…” Ik keek toe. Het was een zeldzaam gebaar van innigheid; bij mijn vader welden tranen op.
“Ja… Ook tijdens die wandeling had ik steenkoude handen…”
“Ja, dat hou je altijd,” zei mijn moeder. “Mensen die bloeddrukpillen slikken hebben altijd koude handen en voeten…”
“Ja…” zijn mijn vader, met een brok in zijn keel.’
Doe het boek dicht. Schuif de sofa weer terug. Eet het stuk brood besmeerd met het smeerseltje uit de Alentejo. Doe niet open voor collectes. Denk aan één manier hoe iemand verongelukken kan. Schrijf dat op.
Citaat uit: De nadagen / A.N. Ryst / Uitgeverij Querido (2018)
Inge Meijer leest boeken helemaal uit, .
