Uitgeverij Free Musketeers maakt fraaie boekjes en verspreidt ze via boekhandels op voortvarende manier. Jan Ruward (1948) is naast schrijver ook beeldend kunstenaar en wijdt zijn leven aan schrijven en schilderen. Zijn debuut werd genomineerd voor de Literatuurprijs van de Brabantse Letteren. Omdat hij een kind van de jaren ’60 is, ademen zijn zeer korte verhalen (sommige zijn niet langer dan 3 bladzijden) de sfeer uit van drugs, drank en sex, vooral veel sex.
Dat doet echter niet geforceerd of stuitend aan, integendeel het is voor de hoofdpersoon uit de verhalen een survivalkit om de boze en hardvochtige maatschappij te overleven. Een ‘eenmansguerilla’ zou Jan Cremer zeggen en dat is het. Maar in tegenstelling tot Cremer heeft Ruward ook een spiritueel pendant in huis, hij laat tarotkaarten leggen en zijn hand lezen, al dan niet met enige spot. En de doden verschijnen weer voor zijn geestesoog.
Het boek is opgebouwd uit drie delen. Het eerste deel bevat het sterke titelverhaal Intermezzo, waarin we een kijkje in de keuken krijgen. Hoe is het allemaal zo ver gekomen met de hoofdpersoon. Hij heeft dikke vrienden, waarmee hij driftige avonturen beleeft, onder andere ene Thomas (een verwijzing naar de heilige Thomas?) die sterft, maar even later weer opduikt. En hij gaat met een vrouw in bad: Het werd een stroomversnelling vanaf het moment dat Eva en ik in bad zaten met de kleren aan en een plastic lokeend tussen ons in. Het zinderend liefdesspel erna. In de zevende hemel met haar was spelen op een wonderlijke rotonde van hartstocht en wellust.(…)
Het is maar een voorbeeld van de wijze waarop Ruward trefzeker met zijn taal omgaat. Er is veel geschaafd en geschrapt, maar nergens met retouche gewerkt. Met enige zelfspot gaat in het volgende verhaal Enigma, de hoofdpersoon op weg naar Parijs om zichzelf te hervinden, maar hij belandt in de armen van een prostituee en uiteindelijk op Paaseiland om de mystiek opnieuw te beleven. En in het verhaal Regenboog beschrijft Ruward op indringende manier, wat er gebeurt als je een oog dreigt te verliezen.
In deel 2 van de verhalen staat het meest ontroerende verhaal van deze bundel over verzetsman Paul Windhausen. Er bestaat nog een portret van hem en de hoofdpersoon van het verhaal, uiteraard zelf ook schilder, gaat op bezoek bij de weduwe van Windhausen en krijgt zelfs een foto te zien van de destijds neergeschoten verzetsheld met een kogelgat in zijn hoofd. (…)Toen ik opstond om naar huis te gaan en afscheid van haar nam, zij dertig jaar ouder dan ik, stapte de Grote Windhausen uit zijn schilderij en drukte mij de hand, warm en krachtig. Hij deed me uitgeleide en zijn stem klonk zacht toen hij zei dat niets gaat boven de Kunst.(…)
In een van de andere verhalen gaat het verrassend genoeg over Bobby Fischer, de excentrieke wereldkampioen schaken, die in IJsland werd begraven, maar tegen wie de ik-persoon uit het verhaal graag eeuwig schaak had willen spelen.
(…)Mijn grote broer speelt niet meer maar de mooiste partij die ik met Bobby Fischer zal spelen in de Zevende Hemel is hopelijk eeuwig remise (…)
In het derde gedeelte lezen we een grote brief aan ene G., een samenvatting van een zoektocht over het schrijven en terloops over Kerouac, plagiaat, Bukowski en de liefde. Tot slot van het boek volgt dan nog een gedicht Luctor et Emergo.
(…)Steek die sigaret op
en overdenk het eeuwige
opdat je aan me denkt
zoals ik aan jou (…)
En inderdaad lijkt het of Ruward glansrijk overeind gebleven is te midden van een aantal boeiende- koortsachtig geschreven- verhalen. Het zou verleidelijk zijn om nu vast te stellen dat ik nieuwsgierig ben naar een dik werk van deze begaafde auteur, maar ik hoop dat hij zich zal blijven manifesteren op de korte afstand. Zijn specialiteit.
Intermezzo
Auteur: Jan Ruward
Verschenen bij: Uitgeveij Free Musketeers
Prijs: €15,95
