Recensie door Quito Nicolaas

Monchin is een voormalig politieman die een zolderkamer bewoont in een hoerenkast, waar Aura en dochter Linda Rosa de scepter zwaaien. Nadat hij uit het korps werd ontslagen en de gescheiden was van zijn vrouw, moest hij een nieuw leven beginnen. Op de eerste verdieping woont de verlamde bedlegerige Hendrik van Alsum met z’n Hindoestaanse vrouw Rona, die onrustig door het huis beweegt. Van tijd tot tijd stapt Monchin op z’n brommer, die in de achtertuin op de rioleringsput gemetseld is en richt zich tot zijn alter ego: ‘Broeder Abt, van de mens heeft de vrouw het lichaam om te baren. Zij heeft de baarmoeder, de eierstokken en de schede waar het zaad wordt ingebracht.”

Carlos Finegal is een zwaarlijvige jongen met een uitzichtloze toekomst die zich in het ondernemerschap wil bewijzen. Hij weet dat je met een glimlach en wat geld mensen kunt manipuleren. Zo komt Carlos op het idee het kerkhof af te stropen om allerlei porseleinen kruizen te verzamelen en deze tegen tien gulden in te leveren. Na een tijdje treedt Carlos bij de begrafenisonderneming in dienst. Op een dag ontmoet hij de Colombiaanse vertegenwoordiger van die porseleinen kruisen, die tegen hem zegt dat je in zo’n kruis smokkelwaar kunt vervoeren. Kort daarop komt de begrafenisondernemer aan boord van een cruiseschip te overlijden en Carlos staat plotseling aan het hoofd van de begraafplaats.
Monchin die Carlos vanwege zijn louche activiteiten niet kan luchten of zien is voor zijn broodnodige inkomsten afhankelijk van hem geworden. Elke zaterdag als Monchin gaat vissen moet hij bij een aangegeven boei een jutezak aan boord brengen en deze afleveren. In ruil hiervoor ontvangt Monchin duizend gulden. Elk weekend doet hij met frisse tegenzin mee aan dit ritueel. De visser weet dat hij vanaf de kust door Carlos’ compagnons in de gaten wordt gehouden en onderweg door anderen bespied.

Langzaam maar zeker wordt hij een vertrouweling van Carlos, echter alleen om Linda Rosa te beschermen. Zij heeft een relatie met Carlosen haar moeder maakt zich daar veel zorgen om; Monchin laat zich met Carlos in om Linda Rose te beschermen.
De bewoners van de Engelenbron onderhouden een eigenaardige relatie met elkaar. Ze opereren allemaal in het schemergebied van het ontoelaatbare, maar proberen elkaar zo goed en zo kwaad als het gaat te helpen. Van Alsum laat via zijn notaris allerlei aandelen via een off-shore maatschappij in Panama opkopen, waarvan zijn vrouw geen weet mag hebben. Als de zaken minder goed gaan en hun bedrijf failliet is verklaard, betrekken ze op aandringen van Rona een kleinere woning. Rona verpleegt haar invalide man, is bestand tegen zijn nare buien en slikt zijn sarcastische opmerkingen. Aura ontvangt ’s avonds haar klanten en overdag is zij de verzorgende moeder die iedereen bijstaat.

Het verhaal neemt aan het eind een dramatische wending en gaat over in een detective verhaal. Linda Rosa zakt op de luchthaven in elkaar, nadat de ingeslikte bolletjes cocaïne haar fataal zijn geworden. Petchie wordt op de zolderkamer van Monchin door Aura vermoordt, terwijl Rona en Hendrik van Alsum de voormalige politieman een handje helpen om het lichaam te laten verdwijnen. Omdat het verhaal de ronde deed dat hij naar het buitenland zou zijn gevlucht, is ervoor gekozen om het stoffelijk overschot in het putje te dumpen. Een plek waar niemand zou zoeken waardoor Aura nimmer in staat van beschuldiging kan worden gesteld.

De roman laat op verbluffende wijze de contouren van een samenleving zien, waar zij die aan de zelfkant van de maatschappij leven of uit de boot dreigen te vallen geen enkel perspectief hebben.
Dwars door alle lagen van de bevolking heen zijn er mensen die de organisatie en logistieke kant van de drugshandel in stand houden en menen op deze manier een graantje te kunnen meepikken. Maar dit is slechts tijdelijk en het welzijn en de euforie die zij daarmee bereiken is slechts van korte duur. De auteur heeft als strafpleiter goed gebruik gemaakt van rechtbankverslagen om een representatief beeld te reconstrueren van de omstandigheden en individuen die hierbij betrokken raken. De schrijver heeft zonder al te veel in details te treden een verhaal weten te componeren dat prettig is om te lezen.