Eerst was er het tijdschrift Raster (1967) en toen dit in 2008 ter ziele ging, was er drie jaar later Terras. Juist, een anagram van Raster. Maar meer dan alleen een anagram is Terras een voortzetting van dat eens zo befaamde tijdschrift. Ook de redactie van Terras streeft ernaar een podium te zijn voor internationale literatuur en kunst. Aan elke editie werken dan ook veel vertalers mee en wordt er werk van internationale schrijvers gepubliceerd, waar je zonder Terras niet zo snel, buiten hun al vertaalde romans/dichtbundels om, werk van zou tegenkomen. Dat je ze daar dan dankbaar voor bent.
In Door de nacht, het 9e nummer van Terras zijn bijvoorbeeld twee verhalen van de uit Portugese ouders in Angola geboren schrijver José Eduardo Agualusa (1960) opgenomen. Agualusa was in 2013 te gast in Utrecht tijdens City2cities. Een schrijver van magisch realistische literatuur. Agualusa publiceerde meer dan vierendertig titels en werd in vijfentwintig landen vertaald. Vier titels van hem werden in het Nederlands vertaald waaronder de futuristische roman Labyrint van Luanda, die hij in Amsterdam voltooide met steun van het Nederlandse Fonds voor de Letteren. De twee verhalen hier gepubliceerd, zijn vertaald door Anne Lopes Michielsen en komen uit de verhalenbundel Fronteiras Perdidas – contos para viajar (1999), Verloren grenzen – verhalen voor op reis. Het is mooi om werk van deze schrijver hier aan te treffen.
Anders dan in het merendeel van de literaire tijdschriften staan er in Terras weinig of geen debuten. Het werk van buitenlandse schrijvers wordt namelijk vergaard uit reeds gepubliceerd werk. De Italiaanse schrijver Fabio Morábito (1955) groeide op in Mexico-stad en schreef al zijn werk in het Spaans. Het verhaal De schikking (vertaling Heleen Oomen) is uit de bundel La vida ordenada (Een geordend leven) uit 2000. Het is één van de verhalen die sterk tot de verbeelding spreken van een schrijver waarover je meer wilt lezen. Je krijgt het gevoel, wat het korte verhaal betreft, buiten de voetsporen van laten we zeggen Raymond Carver te treden, die gek genoeg tot een soort oervader van het korte verhaal is bestempeld. Maar er zijn meer, zeer goede, prachtige en intrigerende verhalen over de grenzen te vinden. Je zou ze willen ontdekken. Gelukkig dat Terras daar de helpende hand bij kan bieden.
Een schrijver, waarvan je gewild had dat je hem al kende, is de Peruaan Julio Ramón Ribeyro (1929 – 1994). De koning van de dakterrassen (vertaling: Jos Kockelkoren) is een fantastisch (mooi) verhaal over een jongen die aan de dwingende ogen van zijn moeder ontsnapt door de dakterrassen van de hele buurt af te struinen en van alles van zijn gading te verzamelen. Op een dag ontmoet hij een oude man in een ligstoel die vanuit een wijsheid, die tot niets verplicht, hem dingen laat ontdekken over zichzelf. Dit gaat goed tot zijn moeder dit ontdekt. Van Ribeyro is alleen zijn eerste boek in het Nederlands verschenen. Verwacht wordt nu natuurlijk dat er meer van zijn verhalen vertaald zullen worden. Vooral ook omdat in 2010 in Spanje een honderdtal van zijn verhalen opnieuw zijn uitgegeven onder de titel La Palabra de Mudo, (vrij vertaald) Het gedempte woord. Laten we in stilte afwachten.
Van de kunstenaar Klaas Kloosterboer (1959) zijn in het midden van het katern op glanzend papier, zes schilderijen afgedrukt. Kijk, en dat maakt Terras zo rijk in beleving. Er is met zorg en aandacht gezocht naar het juiste papier, kleurendruk, lettertype, soepelheid en vorm van het papier. Een fijn tijdschrift. Ga over de grens met Terras en neem gewoon een abonnement.
Voor meer: kijk op www.tijdschriftterras.nl Ook voor een abonnement.
