Recensie door: Lodewijk Lasschuijt
Dit boek ademt. Het is een levensechte beschrijving van mensen met al hun verdriet maar ook met hun geluk en grote blijdschap. Een verhaal over de heroïsche strijd tegen kanker, grote vriendschappen en onderlinge verbondenheid.
Er zijn meerdere verhaallijnen. Eerst een ramp op Sri Lanka waar het vierjarige dochtertje van Jerome en Delphine omkomt tijdens een tsunami. Het jonge Ierse echtpaar Ruth en Tom heeft meer geluk. Na een paar angstige dagen en een wanhopige zoektocht vind Ruth Tom terug in een ziekenhuis.
Tijdens de chaotische dagen die volgen ontstaat er een hechte band tussen de schrijver van het boek en zijn vriendin Hélène. Aanvankelijk hadden zij het voornemen om hun relatie te beëindigen, maar nu zijn ze echt samen. Na hun terugkeer in hun appartement in Parijs krijgen ze te horen dat Juliette, de zuster van Hélène, borstkanker heeft met uitzaaiingen in de longen. Als jong meisje was Juliette al eerder met deze ziekte geconfronteerd en liep tengevolge daarvan op krukken. Ondanks haar handicap voltooit zij haar rechtenstudie en wordt rechter aan het kantongerecht in Vienne.
Tijdens de laatste fase van het leven van Juliette maakt de familie kennis met een collega rechter Etienne die eveneens tengevolge van een amputatie van één van zijn benen mank loopt. Juliette en Etienne hadden elkaar vanaf de eerste dag herkend als mankepoten en er was een hechte band tussen hen ontstaan. Beiden hebben een proces doorgemaakt van een totale ontreddering en een totale oorlog tegen hun ziekte. Maar wat eerst een lichamelijke catastrofe en een psychische vernietiging leek, werd uiteindelijk een vernieuwing. Schouder aan schouder voeren Juliette en Etienne de strijd tegen het onrecht dat naïeve mensen wordt aangedaan wanneer zij contracten aangaan met gewetenloze kredietverschaffers. Ze zijn beiden virtuozen in de kunst van het waarlijk toepassen van het recht. Hun vonnissen worden vaak bekritiseerd en ook soms verworpen door het Hof van Cassatie. Met grote vasthoudendheid en een sterk rechtvaardigheidsgevoel voeren zij een taaie strijd tegen de woekerpraktijken van sommige banken. Nadat sommige rechtszaken zijn voorgelegd aan het Europese Hof volgt de uitspraak dat de praktijken van de kredietinstellingen niet alleen immoreel maar ook onwettig zijn.
Het leven van Etienne, het verloop van zijn ziekte en de opbouw van zijn leven daarna vormt een derde verhaallijn in het boek van Carrère. Na een langdurige psychoanalyse vindt Etienne dat het tijd wordt om te leven. Tijdens een college aan piepjonge advocaten maakt hij kennis met de gedecideerde en vrolijke Nathalie. Zij voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot de zachte stem en de humor van Etienne. De liefde blijkt na verloop van tijd wederzijds te zijn en ze gaan samenwonen. Even lijkt het alsof er toch weer donkere wolken verschijnen als Etienne vreest dat tengevolge van de chemotherapie die hij heeft ondergaan sprake zou kunnen zijn van onvruchtbaarheid. Na gedegen onderzoeken blijkt die vrees tot hun beider grote opluchting ongegrond en een maand later is Nathalie in verwachting.
De schrijver van het boek wordt in de tweede helft van zijn leven opnieuw vader, tweemaal zelfs. Tijdens een weerzien met het echtpaar dat op Sri Lanka hun dochter Juliette verloor, blijkt dat het leven toch uiteindelijk heeft gewonnen want ook daar zijn opnieuw kinderen geboren. Aan het einde van het boek volgt de uitspraak: ‘Ik verkies datgene wat me dichter bij anderen brengt boven wat me van hen onderscheidt’.
Een ontroerend boek dat toch nergens sentimenteel wordt. Een gedeelte van de lof die het zeker verdient moet worden toegezwaaid aan de voortreffelijke vertaling van Floor Borsboom.
Andere levens dan het mijne
Auteur Emmanuel Carrère,
Vertaald door: Floor Borsboom
Verschenen bij: Uitgeverij De Arbeiderspers
Prijs: € 21,95
