Een roman over de mateloze levensdrift van een jonge vader en de gevolgen voor zijn gezin. Robert Borghart heeft een goede baan, een fijn gezin en een veilige toekomst. Maar het is voor hem niet genoeg. Op een dag ontwaakt hij zwaar gehavend en met geheugenverlies in het ziekenhuis. Wat ging er mis? We komen achter de waarheid, achter de ruwe en ontluisterende werkelijkheid.
Het ziekenhuis is een vertrouwd uitgangspunt (zoals in Het waanzinnige van sneeuw), geheugenverlies een goede truc om het voorafgaande in brokjes te introduceren. Roberts bedlegerigheid door een ongeluk suggereert dat er iets goed mis is gegaan. Dat is duidelijk. En uit de brokjes herinnering blijkt al snel dat er inderdaad ellende is.

En wat voor een ellende. Hij had een hekel aan zijn baan als copywriter bij een reclamebureau en later als vertegenwoordiger. Maar het is niet de enige smet op Roberts leven. Een goede vriend van vroeger, Jerry, een bokstalent is het verkeerde pad is gegaan. En er is een andere vrouw. Beide relaties hebben op hem een aantrekkingskracht tegen beter weten in.
En er is de idylle die hij op Bali beleeft met Marscha en haar zoontje Tomas. Dat is wél de moeite waard. Maar waarom zijn Marscha en Tomas nog niet bij zijn ziekbed langs geweest? Het wordt niet aannemelijk gemaakt. Een van de vele losse eindjes in het boek.

De tijger en de kolibrie poogt in hoog tempo de goede en de slechte herinneringen van de hoofdpersoon weer te geven. In hoeverre Roberts leugens en overspel hem duur komen te staan, ontdekken we pas laat. Is het gelukkige gezinnetje nu gedupeerd?
Boogers’ proza is vakwerk. Zoveel is duidelijk. Hij wekt nieuwsgierigheid. En hij speelt met ons gebrek aan kennis van de achtergronden. Hij schept met verve het contrast tussen Roberts merkwaardige nevenactiviteiten en diens gelukkige gezinsleven. Hij schrijft direct, stevig en vloeiend.

Hoofdpersoon Robert maakt geen kille keuze voor zijn affaire, hij stort zich niet opportunistisch in het criminele leven, nee, hij laat zich leven. Hij laat zich te veel leiden door Marscha. Baantjes krijgt hij via  zijn schoonvader. Er wordt hem geld toegeschoven door de criminele Jerry. Dat is moreel slap en laf. Belangrijker is dat De tijger en de kolibrie daardoor niet zo goed werkt. We krijgen geen sympathie voor de hoofdpersoon, maar vinden het een slapjanus.De mate waarin het mis gaat, de grofheid van de ellende, het laat je onverschillig. Het overkomt Robert telkens weer, hoofdstuk na hoofdstuk, maar de confrontatie blijft uit, en als die dan  enigszins plaatsheeft, is hij te zwak om er bij stil te staan. Roberts werkelijke karakter komt niet uit de verf…! Jammer!

Alex Boogers (1970) debuteerde in 1999 onder het pseudoniem M.L. Lee met Het boek Estee. Vervolgens schreef hij de alom geprezen romans Het waanzinnige van sneeuw, Lijn 56 en Het sterkste meisje van de wereld.