Marco Zoon recenseert non-fictie voor Jong Literair Nederland. Daar schrijft hij:
‘Een geboren lezer ben ik niet. Op de basisschool speelde ik liever buiten en op de middelbare school was lezen een plicht, geen vreugde. Tot ik de boeken van Marten Toonder ontdekte. Ik verslond de verhalen van Heer Bommel, wat een mooie taal, en verzamelde ze allemaal. Daar bleef het niet bij, ik bleef lezen en verzamelen, kasten vol. En dankzij mijn dochters heb ik de kinderboeken ontdekt die ik vroeger niet las. Oude parels en nieuwe titels. Boeken die gelezen moeten worden ook door volwassenen.’
