Het internet vergeet niet – dat is waar. Je moet alleen wel weten waarnaar je kunt zoeken, wat er beschikbaar is. Al te vaak zien en lezen we alleen het nieuwe. Zonde eigenlijk.
Wat oud is verliest niet zijn waarde. Stefan Ruiters, antiquaar en ex-columnist van Literair Nederland, schreef er geregeld over. Het herlezen van zijn columns doet me eens te meer beseffen hoezeer ik zijn stukken mis: echt élke column was goed: mooi, intelligent en persoonlijk. Telkens wist hij de waarde van oude boeken duidelijk te maken. Juist in tijden waarin dat belang steeds meer ontkend wordt. Hij schreef daar een prachtige column over.
De column Worsteling verscheen op 8 februari 2017:
‘Ik kijk naar buiten, de sneeuw die deze ochtend is gevallen begint langzaam weg te dooien. Een paar uur lang heb ik kunnen genieten van een idyllisch stadswinterlandschap. De bruine en grijze kleuren en de kale bomen zullen straks weer overheersen. Ik zie een overeenkomst met een gedachte die al een tijdje door mijn hoofd spookt. Een gemoedstoestand waarin ik al een paar dagen verkeer. Een somber beeld. Ik schreef er vorige week al over. De politiek en de internationale betrekkingen maken me niet vrolijk.’ Lees verder…
