Oogst week 7

Kleihuid is het debuut van Herien Wensink (1977), theaterredacteur bij De Volkskrant.

Kleihuid speelt zich af in Vlaanderen in 1918. Een Britse officier en een soldaat delen een kamer tijdens hun revalidatieproces. De een heeft fysiek zware verwondingen, met de ander is ogenschijnlijk niets mis maar hij verzet zich tegen zijn verblijf en weigert over zijn frontervaringen te praten. In eerste instantie wordt hun contact getekend door afkeer, maar gaandeweg ontstaat een wederzijdse fascinatie. In de confronterende nabijheid van de ander moeten ze zich leren verzoenen met de schade die de oorlog geestelijk en lichamelijk heeft aangericht.

Op haar website heeft Wensink reeds verschenen krantenartikelen uit NRC en Volkskrant opgenomen, die de achtergrond schetsen bij het ontstaan van Kleihuid.
Herien Wensink studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en Algemene Cultuurwetenschappen in Amsterdam en specialiseerde zich in literatuur uit de Eerste Wereldoorlog.

In Schaduwkust staan vier generaties Sijpkens centraal en toont schrijfster Ineke Noordhoff hoe zij als boeren de Waddenzee verdrijven en het kustlandschap naar hun hand zetten. De Westpolder, in 1875 aangelegd, staat model voor de inpolderingen langs de Groningse Waddenzee.

In het voorwoord schrijft Ineke Noordhoff: ‘Wanneer ik naar de dijk ga om te genieten van de Waddenzee bekruipt me onderweg vaak een ongemakkelijk gevoel. Alsof ik daar niet hoor te zijn. Het landschap straalt in eerste instantie een afhoudendheid uit die ik herken van de mensen die er wonen: Groningers kunnen ook afwachtend en afstandelijk zijn. Veel kustboeren hebben eeuwenlang hun bezit uitgebreid door verder in zee dijken te bouwen en land aan te winnen. Dat heeft de bewoners van de streek in de tijd van mijn overgrootvader welvaart en vooruitgang gebracht. In onze tijd heeft de samenleving andere behoeften. Het aangewonnen land waar onze voorouders trots aan ontleenden, vormt nu een barrière: het scheidt de kustdorpen van de Waddenzee. Wie de kuststreek wil openen, moet geduld hebben.’

[…]

‘Ik ontleen er – net als mijn overgrootvader destijds – groot plezier aan om in het slikkige kustland te zijn en er te speuren naar verhalen. Steeds weer stuit ik op de wisselwerking tussen mens en natuur. Toen ik Klaas Sijpkens ontmoette, besefte ik hoe hij voortbouwt op het leven van zijn voorouders terwijl het lijkt alsof hij alles anders doet. Zijn overgrootvader Sijpko was gericht op het bedijken van kwelderland terwijl Klaas nu zijn inkomen haalt uit natuurbeheer op de buitendijkse kwelders en het toerisme daaromheen. Beiden leven ze in het kustlandschap van hetgeen de zee brengt, maar hun leven is totaal anders.’

Ineke Noordhoff is journalist en hoofdredacteur van tijdschrift Noorderbreedte.

Van koninklijke bloede of niet, voor de beoordeling van het nieuwe boek van Oscar van den Boogaard, Kindsoldaat, telt alleen de inhoud. Het boek heeft tot nu toe vooral vanwege de vermeende verwantschap met Prins Bernard veel aandacht gekregen, maar inhoudelijk moet het zich nog bewijzen.

Het boek heeft de ondertitel ‘De ontrafeling van een familiegeschiedenis’ gekregen en gaat over twee voorname Nederlandse families op de grens met Duitsland. Tegen de achtergrond van oorlogen en grote maatschappelijke veranderingen houden zij vast aan de oude wereldorde. Familiekasteel Metternich heeft een Limburgse en een Pruisische poort. Eind 19de eeuw wordt daar de tweeling Nol en Max geboren, die hun jeugd doorbrengen met het buurmeisje Nora. Wanneer aan het begin van de Eerste Wereldoorlog de achttienjarige broers het kasteel ieder door een andere poort verlaten, komen ze aan weerszijden van de geschiedenis terecht.
De gevolgen van hun keuzes zullen het lot van de volgende generaties bepalen.