Voor de mensen die nog nooit kennis gemaakt hebben met het werk van de Duitse W.G. Sebald, is de recente heruitgave in een reeks van vier titels nu misschien aanleiding om dat te gaan doen. De reeks is verschenen in een opvallend en herkenbaar ontwerp door Moker Ontwerp.
U kent misschien Austerlitz, het meest bekende boek van deze auteur, omdat u het gelezen of er toch op zijn minst van gehoord heeft. Deze nieuwe reeks moedigt aan om ook in de andere boeken van Sebald te duiken.
De boeken van Sebald werden door Ria Hengel vertaald en verschijnen bij De Bezige Bij.
De Duitse W.G. Sebald (1944-2001) was hoogleraar Duitse letterkunde aan de Universiteit van East Anglia. Belangrijk thema’s in zijn werk zijn de Tweede Wereldoorlog, emigranten en buitenstaanders, herinneringen en geheugen. Zijn boeken worden gekenmerkt door melancholie en weemoed en zijn vaak half fictief, voorzien van foto’s die de indruk wekken dat ze overeenkomen met de vertelde werkelijkheid, maar dat lang niet altijd doen.
Bij uitzondering besteden we in deze Oogst aandacht aan vier boeken van één uitgeverij.
Duizelingen was het debuut van Sebald. Het werd in het begin van de jaren 90 voor het eerst in Nederlandse vertaling bij Van Gennep uitgegeven onder de mooie titel Melancholische dwaalwegen.
In Duizelingen (oorspronkelijk verschenen in 1990) maakt een naamloze verteller een reis door Europa, van Wenen naar Venetië, van Verona naar Riva en via de Alpen uiteindelijk naar zijn geboorteplaats, een klein dorpje in Beieren. De melancholische verteller reist niet alleen in het heden, maar ook in het verleden. Zijn hallucinaties, misselijkheid en angsten zijn symptomen die hem verbinden met vroegere reizigers als Stendhal en Kafka. De verteller spint een duizelingwekkend web van geschiedschrijving, biografie, autobiografie, legendes, literatuur en – het onbetrouwbaarst van allemaal – herinneringen.
1 reactie
Het is prima dat De Bij de vier ‘beste’boeken van Sebald heeft heruitgegeven. Zijn verhalen zijn uniek en melancholiek. Het vertaalwerk van Ria van Hengel is uitstekend, Maar die omslagen van Moker! Deze zijn geïnspireerd door doorkijkjes vanuit een bunker. Als er iets niet is wat Sebald is, dan is het een bunkervisie.
Meer over die omslagen in mijn blogspot Leyeloren