Wie de biografie Erasmus. Dwarsdenker van Sandra Langereis las, weet dat diens Lof der zotheid, zoals wij die kennen de laatste versie is van een hele reeks herzieningen door Erasmus zelf. De ‘oerversie’ uit 1511 is nu bezorgd door de biografe in de vorm van een lees- en luisterboek. In haar inleiding schrijft Langereis dat Lof der zotheid ‘een denkbeeldige theatervoorstelling [is]. Van een als vrouw verklede man met een dubbeltalent voor ernst en humor, die de mensheid de ongemakkelijke waarheid vertelt met een goeie grap. De tekst is geboren uit boosheid en frustratie – zoals alle satire die ertoe doet’.
De acteur maakte in zijn vrouwenkleding grapjes: ‘Grapjes die deze opvallend goedgebekte Vrouw dwaasheid zélf meteen weer listig ondermijnde, met sarcastische spotternijen aan het adres van de domme heren godgeleerden: och, had ze maar kunnen opkomen in de rol van Heer wijsheid oftewel Heer theologicus, verzucht Vrouw dwaasheid vilein, dan namen al die hooggeleerde heertjes in haar publiek haar onconventionele bijbelcitaten vanzelf serieus’. Langereis verzorgde voor dit boek een moderne hervertelling die ze zelf inleidt. De tekst wordt voorgedragen door Jorgen Heijdenrijk.
Oogst week 45 – 2022
Het titelverhaal uit Bevrijdingsdag van George Saunders begint zo:
‘Het is dag drie van Interim.
Een tamelijk lang Interim, voor ons.
Heel de dag vragen wij ons af: Wanneer komt meneer U. terug? Naar Podium? Zijn de Untermeyers (meneer U., mevrouw U., volwassen zoon Mike) tevreden? Indien ja, waarom? Indien nee, waarom niet? Wanneer wordt ons volgende keer gevraagd te Spreken? Over wat, in welke smaak?’
Waar moet dat heen? Saunders schrijft bizarre verhalen rond buitennissige personages. Iedereen lijkt vast te zitten in zelf gecreëerde gevangenissen, vaak zonder dat ze dat door hebben.
Saunders’ roman Lincoln in the bardo werd bekroond met de Man Booker Prize van 2017 en kreeg ook in Nederland fans van zijn geestige en bizarre verhaalwendingen. Voor wie zelf wil leren schrijven is zijn vorig jaar verschenen essayistische Een duik in de vijver in de regen verplichte kost. Aan de hand van korte stukken van Russische grootmeesters legt hij daarin zijn lezers uit hoe je een verhaal opzet en hoe je het vervolmaakt door te schrappen.
De verzameling verhalen met de titel Lot is het debuut van Bryan Washington (geboren in 1993 en nu wonend in Houston) uit 2019. Een jaar later werd zijn eerste roman gepubliceerd, die vorig jaar al in Nederlandse vertaling verscheen als Aandenken. De nu ook vertaalde bundel Lot bevat korte verhalen die een onderlinge relatie hebben via de naamloze Latijns-Amerikaanse hoofdpersoon die in veel gevallen de verteller is. Maar ook andere leden van het gezin waarvan hij deel uitmaakt duiken in de verschillende verhalen op. De verhalen schetsen een beeld van de melting pot die Houston is en van de coming out van de verteller in een milieu waarin homofilie op zijn minst wordt verdoezeld. Broer Javi is zelfs uitgesproken homofoob. Vanuit het perspectief van de verteller worden we meegetrokken in de levens van mensen die door een gesloten gemeenschap naar de marge worden gedrongen.
Aan het project werkten dertien vertalers mee in samenwerking van het Expertisecentrum Literair Vertalen, het Vertalershuis Amsterdam en de uitgeverij.
Recent
Op zoek naar een authentiek leven
Shortlist Grote Poëzieprijs 2023 bekend
Tussen onschuld, misbruik en opportunisme
Traumaverwerking in naoorlogs Duitsland
