Twee debuten, (Casper Luckerhof en Luuk Imhann), de tweede roman van Marijke Schermer en de nieuwste editie van poëzie tijdschrift Het liegend konijn onder redactie van Jozef Deleu vormen een aantrekkelijke stapel en een goede aanleiding om bij de kachel te kruipen en deze literaire najaarsoogst er eens bij te pakken.
Van de stapel als eerste Noodweer van Marijke Schermer (1975). Schermer debuteerde in 2013 met Mensen in de zon, wat een nogal donker maar ingenieus verteld verhaal is en zeer goed besproken werd. Jaap Goedegebuure noemde het zelfs het beste debuut van dat jaar. Noodweer is haar tweede roman waarin de hoofdfiguur, de veertig jarige statisticus Emilia, door een ogenschijnlijk onbeduidend incident wordt teruggeworpen op een verdrongen episode uit haar verleden. Ze heeft haar uiterste best gedaan houvast te vinden in een gemiddeld leven en gelukkig te zijn maar uiteindelijk lukt haar dat niet: onverwerkte dingen uit het verleden vragen haar aandacht.
En zoals alle leed, komt het nooit alleen. Emilia woont met haar gezin buitendijks en door een noodweer stijgt het water rond het huis. Schermer schetst een scherp en meedogenloos portret van een vrouw die zich vastdraait in goede bedoelingen en de onwil zich door een trauma in de luren te laten leggen. Een aanrader dus voor bij die kachel.