Kijken naar kunst en daarbij verrast, verwonderd of ontroerd raken en soms het gevoel krijgen bedrogen te zijn. Dat roept kunst bij Cees Nooteboom (1933) op en daar schreef hij sinds de jaren vijftig vele stukken over. In het lijvig boek Wat het oog je vertelt, zijn de mooiste stukken verzameld over beeldende kunst, fotografie, film, architectuur en ook een kleine afdeling gedichten. Hij schreef onder andere over het werk van Rembrandt, Anton Corbijn, Chirico en Max Neumann.
Wat kunst is vraagt Nooteboom zich nooit af. Hij kijkt en wat er dan met je gebeurt, daar is wat over te zeggen. In een interview met Maarten Moll in Het Parool deze week liet Nooteboom weten dat hij de titel Wat het oog je vertelt, al snel had: “Je gaat naar een tentoonstelling en dan zie je iets. Je oog werkt in op je hersens, laat ik het nu maar heel primitief zeggen, en dan wordt er iets aan je verteld, maar je bent dan al bezig dat wat je ziet te veranderen, zonder dat je weet of die schilder dat nou zo bedoeld heeft.” Nooteboom geeft een unieke kijk op kunst weer met de blik van een zorgvuldig en immer nieuwsgierige waarnemer.
