Wie de indrukwekkende verzameling Bij ons in Auschwitz van Arnon Grunberg uit 2020 las, zal zich Tadeusz Borowski herinneren. Hij verschafte Grunberg niet alleen de titel van diens verzameling getuigenissen, maar ook het openingsverhaal Hierheen naar de gaskamer, dames en heren. Onder die titel is nu ook de bundel verhalen en gedichten van Borowski verschenen die hij in 1947 publiceerde.
De opmaak van het omslag is identiek aan de verzameling die Grunberg maakte. En Grunberg is op zijn beurt de inleider van deze bundel van de Poolse schrijver. Borowski werd in 1943 tewerkgesteld in Auschwitz, waar hij met een longontsteking in het kampziekenhuis belandde. Hij was er getuige van de rijen gevangenen die in de gaskamers verdwenen. In 1958 maakte Borowski een einde aan zijn leven. Hij was toen 28 jaar.
Een van de gedichten uit Hierheen naar de gaskamer, dames en heren is getiteld Een kindersprookje.
Op lange familieavonden
Zullen wij kinderen vertellen
over gevangeniskelders, verhoren,
over kampen, over ovens.
We zullen vertellen over bundels,
over goud, over juwelen uit transporten,
we zullen kinderen vertrouwd maken op school
met de techniek van plundering en moord.
Door generaties zullen woorden gaan,
ze zullen kwaad opwekken en haat.
Kinderen zullen gaskamers bouwen,
kinderen zullen er mensen in vermoorden.