De Veere Wachter uit Een vrouw met mooie borsten begint de aantekeningen in haar dagboek op Nieuwjaarsdag 2019. Met vriend Krzysztof is ze in Saint Monans in Schotland. ‘Ik werd niet te sentimenteel, het was allemaal heel gemoedelijk en ik voelde me gelukkig waar ik was; bij het water, met mensen die ik niet kende maar die warm en vriendelijk waren naar elkaar, ergens in een onbeduidend vissersdorpje aan de oostkust van dit wonderlijke eiland’. Twee dagen later maakt ze een heerlijke wandeling met haar vriend. Ze praten over een kinderwens: ‘” Een hond kan natuurlijk ook,” opperde ik, want ergens diep in mezelf voel ik dat ik beter geen kinderen kan baren. Of is dat angst? Angst voor iets wat mijn leven over kan nemen, vermoedelijk zal gaan beheersen?’
Weer een paar dagen later, terug in Amsterdam, herinnert ze zich de zin van Virginia Woolf: ‘Een vrouw moet geld en een eigen kamer hebben als ze fictie wil schrijven’. Ze wil een kamer ‘waarin ik me kan terugtrekken, waarin ik kan lezen en schrijven, meer niet’.
Elte Rauch is Nederlandse. Ze groeide op in Zeeuws-Vlaanderen en studeerde Filosofie en Sociale Wetenschappen in Engeland en daarna Theologie in Utrecht. Ze was literair assistent van theoloog-dichter Huub Oosterhuis. Een vrouw met mooie borsten is haar debuut.
Oogst week 18 – 2023
Joeri Felsen was het pseudoniem van de Russische schrijver Nicolai Freudenstein. Hij werd in 1894 geboren in Sint Petersburg, maar ontvluchtte de dictatuur in zijn land in 1923 en vestigde zich in Parijs. In zijn tijd werd hij vergeleken met Nabokov en zelfs werd hij in diverse teksten over hem op internet de ‘Russische Proust’ genoemd. Bedrog is Felsens debuut. Het verscheen in 1930 in het Russisch, maar werd in zijn geboorteland verboden. Het is een driedelige roman met dagboekaantekeningen van een Russische immigrant in Frankrijk. Hij draait grotendeels om de obsessieve liefde van de (naamloze) verteller voor zijn muze Lyolya.
Felsen werd in 1943 vermoord in Auschwitz-Birkenau en daarna zo goed als vergeten. Vertaler Hans Boland noemt de vernederlandsing van Bedrog in zijn naschrift ‘geen kattenpis’. Problemen vormden de onmogelijk lange zinnen, het veelvuldig gebruik van deelwoorden en het speciale woordgebruik van de auteur. ‘Met mijn vertaling van Felsen hoop ik (…) een – zij het minimale, maar nooit overtollige – bijdrage te kunnen leveren aan het behoud en de ontwikkeling van een Nederlands dat zich niet laat breidelen door formalisme maar houdt van zout in de pap en onvoorspelbaarheid. Want daaraan ontbreekt het de literatuur van de mooiste taal van de wereld naar mijn smaak te vaak’.
Nana Kwame Adjei-Brenyah (1991) debuteerde in 2018 met de ook in Nederland vertaalde (in 2019) verhalenbundel Friday Black over racisme en ongeremde consumptie. Chain gang All Stars is zijn romandebuut. Het is een dystopie over de duistere kanten van Amerika. Niet zozeer een dystopie in de zin van een onheilspellende toekomst, maar als een gechargeerde kwaadaardige uitbeelding van het gevangenissysteem in Amerika gecombineerd met de bewondering voor extreme sports. In de gevangenis worden in het programma Chain-Gang All-Stars van het Strafrechtelijk Programma voor Entertainment door Langgestraften sportwedstrijden georganiseerd waarin veroordeelde moordenaars elkaar bevechten tot de dood erop volgt. De ultieme winst is de vrijheid. In de Amerikaanse huiskamers genieten de kijkers via een streaming van de bloedige gevechten. Twee van de vechters zijn elkaars geliefden die door de gevechten kans maken elkaar kwijt te raken. Maar de roman gaat ook over de vraag hoe je in dit geweld je menselijkheid kunt bewaren, terwijl de productiemaatschappij alles doet voor de kijkcijfers. De New York Times schreef in zijn recensie: ‘De maatschappij waarin [de veroordeelden] leven definieert hen door hun ergste daden, maar de schrijver van deze roman weigert dat’.
