Leonard Nolens

door Menno Hartman

Leonard Helena Sylvain Nolens (Bree, 11 april 1947) wordt beschouwd als één van de belangrijkste levende dichters van België.

Persoonlijk
Leonard Helena Sylvain Nolens wordt in 1947 in Bree, Belgisch-Limburg geboren. Hij komt uit een burgerlijk welgesteld milieu. Na zijn middelbare school studeert hij aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. In 1968 verhuist hij naar Antwerpen, waar hij als freelance vertaler gaat werken. Van 1969 tot 1973 is Nolens redacteur van het experimentele tijdschrift Labris.

In 1969 debuteert Nolens als dichter met de bundel Orpheushanden, waarin barokke, experimenteel aandoende gedichten staan. In de loop der jaren treedt er een versobering op in zijn werk, en krijgt het een meer parlando-achtige toon.

Nolens heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een van de belangrijkste Vlaamse dichters en publiceerde tevens vier dagboekdelen. In zijn werk staat de dichterlijke identiteit centraal. Zijn biografie ziet hij dan ook het liefst alleen uit zijn naam en werken bestaan.

Leonard Nolens woont in Antwerpen.

Bijzonderheden:

  • Veelvoorkomende thema’s in het werk van Nolens zijn de jeugd, vrouwen, eenzaamheid en alcohol.
  • Uit zijn werk spreek vaak een sterke drang om het leven ten volle te ondergaan, in zijn extases maar zeker ook in zijn dieptepunten.
  • Leonard Nolens verwacht van zijn lezers een volledige, compromisloze overgave. Zo schreef hij: ‘Dus lees me. Lees me helemaal of lees me niet.’
  • David Nolens (1973), de zoon van Leonard Nolens, debuteerde in 2002 met de roman Vrint.

Werken

  • Orpheushanden (1969, poëzie)
  • De muzeale minnaar (1973, poëzie)
  • Twee vormen van zwijgen (1975, poëzie)
  • Incantatie (1977, poëzie)
  • Alle tijd van de wereld (1979, poëzie)
  • Hommage (1981, poëzie)
  • Vertigo (1983, poëzie)
  • De gedroomde figuur (1986, poëzie)
  • Geboortebewijs (1988, poëzie)
  • Stukken van mensen (1989, dagboek)
  • Liefdes verklaringen (1990, poëzie)
  • Hart tegen hart (1991, poëzie)
  • Tweedracht (1992, poëzie)
  • Blijvend vertrek (1993, dagboek)
  • Honing en as (1994, poëzie)
  • De vrek van Missenburg (1995, dagboek)
  • En verdwijn met mate (1996, poëzie)
  • De liefdesgedichten (1997, poëzie)
  • Een lastig portret (1998, dagboek)
  • Voorbijganger (1999, poëzie)
  • Manieren van leven (2001, poëzie)
  • Derwisj (2003, poëzie)
  • Bres, met etsen van Dan Van Severen (2004, een livre de peintre, Ergo Pers Gent)
  • Laat alle deuren op een kier (2004, verzamelde gedichten)
  • Een dichter in Antwerpen (2005, poëzie)
  • Een fractie van een kus (2007, poëzie)
  • Bres (2007, poëzie)

Prijzen

  • 1974Prijs van het beste literaire debuut voor De muzeale minnaar
  • 1976Arkprijs van het Vrije Woord voor Twee vormen van zwijgen
  • 1976Poëzieprijs van de provincie Antwerpen voor Twee vormen van zwijgen
  • 1980Driejaarlijkse Hugues C. Pernathprijs voor Alle tijd van de wereld
  • 1980Poëzieprijs van de provincie Limburg voor Alle tijd van de wereld
  • 1984Tweejaarlijkse poëzieprijs van De Vlaamse Gids voor Vertigo
  • 1991Jan Campert-prijs voor Liefdesverklaringen
  • 1997Constantijn Huygens-prijs voor zijn gehele oeuvre
  • 2002Gedichtendagprijzen voor ‘Hostie’ uit de bundel Manieren van leven
  • 2007Karel van de Woestijneprijs voor poëzie van de gemeente Sint-Martens-Latem
  • 2008VSB Poëzieprijs voor Bres

Aquarel Leonard Nolens © Siegfried Woldhek 2008

Recent

Literair Nederland - 10 jaar geleden

21 maart 2013

Vers zonder nieuw te zijn

Hier begint het leven, de nieuwste dichtbundel van Ruben van Gogh begint met de Big Bang, de geboorte van ‘Alles’ waaronder

binnen het geheel van ruimte-tijd
gevangen in de nietigheid

van zelfs nog minder dan
een stofje, een stipje

een ietsepietsje
ikje

In de korte tijd dat het er is, wordt het ikje verliefd, boos, is het soms wanhopig, een enkele keer gelukkig, rouwt het als het dierbaren verliest, kijkt het verbaasd om zich heen en is het soms innig tevreden met zichzelf.