Jan Hanlo Essayprijs 2013 voor Marja Pruis

Marja Pruis heeft de Jan Hanlo Essayprijs 2013 ontvangen voor de essaybundel Kus mij, straf mij (Nijgh & Van Ditmar). De prijs – een geldbedrag van 7000 euro en een kunstwerk – werd dit jaar voor de achtste keer overhandigd tijdens de uitreiking dinsdagavond 21 mei in De Balie te Amsterdam.

Voor het eerst dit jaar werd er ook een prijs uitgereikt voor het beste filmessay. Deze werd gewonnen door Stephane Kaas met zijn inzending To-Do-Lijst. Ten slotte was er nog de prijs van 1500 euro voor een nog niet gepubliceerd essay welke naar Daan Stoffelsen ging voor Waarschuwingen, ravijnen en ziekenhuisgebouwen.
De jury, bestaande uit Geert Buelens, Xandra Schutte en Arjen van Veelen, onder voorzitterschap van Margot Dijkgraaf, maakte een keuze uit meer dan 110 ingezonden essaybundels uit 2011 en 2012. De jury over Marja Pruis: ‘In haar boek bespeelt Pruis virtuoos verschillende literaire registers. Met verve rekt ze de grenzen van het genre van het essay tot het uiterste op. Ook de lezer voor wie haar onderwerpen strikt onbekend terrein zijn, verleidt ze dankzij haar verademend toegankelijke stijl.’

Overige genomineerden waren Louise Fresco Hamburgers in het paradijs, Joep Leerssen Spiegelpaleis Europa, Willem Schinkel De nieuwe democratie en Peter Venmans Het derde deel van de ziel.

De jury, onder leiding van BarBara Hanlo, bekroonde Stephane Kaas met de inzending To-Do-Lijst. Uit het juryrapport: ‘Het filmessay van Stephane Kaas is een dynamische donderspeech. Het lijkt op een pleidooi om je stuurloos te begeven in een onbekende wereld die dankzij sociale media aan je voeten ligt.’

 

 

Om Literair Nederland draaiende te houden, zijn wij afhankelijk van vrijwillige bijdragen. U kunt ons steunen via de rode knop. Waarvoor onze hartelijke dank!

Recent

25 november 2023

Zoektocht naar jezelf

Literair Nederland - 10 jaar geleden

05 december 2013

Antwoord op een eigen novelle Antwoord op een eigen novelle
Recensie door Adri Altink

Yvonne Keuls heeft patent op romans die maatschappelijke kwesties terugbrengen tot een exemplarisch niveau. Ze kiest de setting van één gezin of zelfs één individu, dat de grote problemen aan den lijve ondervindt om ze zo herkenbaarder te maken. Dat procedé volgde ze in overbekende boeken als De moeder van David S., Jan Rap en z’n maat en Het verrotte leven van Floortje Bloem.