De geschiedenis van Suriname – Hans Buddingh

Gesignaleerd door de redactie

Eind vorige maand verscheen De geschiedenis van Suriname van Hans Buddingh’. Een boeiend standaardwerk over vier eeuwen Surinaamse geschiedenis. Een belangrijk boek waarmee de huidige ontwikkelingen in perspectief geplaatst kunnen worden.

Wat een model dekolonisatie had moeten worden, was jammerlijk mislukt. Suriname werd in 1975 onafhankelijk. Nog geen vijf jaar later pleegden militairen een staatsgreep. Daarna bepaalden de Decembermoorden, drugshandel, een binnenlandse oorlog en economische teloorgang ons beeld van het voormalige Nederlandse rijksdeel. In 2010 werd Desi Bouterse, veroordeeld wegens drugsdelicten en hoofdverdachte in het Decembermoordenproces, de democratisch gekozen president van Suriname.

De fascinatie van buitenstaanders voor Suriname is er altijd geweest. Op een kaart werd de ‘wilde kust’ eind 16e eeuw aangeduid als ‘het wonderbaer ende goudrijcke landt’. Slavenhandelaren met hun menselijke lading en plantagehouders maakten van Suriname een wingewest,maar werden ook geconfronteerd met een heftige strijd van weggelopen slaven. Na de afschaffing van de slavernij volgde vanaf eind 19e eeuw immigratie van Hindoestaanse en Javaanse contractarbeiders ten behoeve van de plantage-economie, te midden van sociale spanningen en een roep om autonomie.

Hans Buddingh’ studeerde economie en is als redacteur verbonden aan NRC Handelsblad. Hij bezocht voor deze krant veelvuldig Suriname. In 1994 schreef hij met Marcel Haenen het onthullende en geruchtmakende boek De danser over het Surinaamse drugskartel en de banden met de Colombiaanse maffia.

 

De geschiedenis van Suriname

Blz: 576
Prijs: € 29,95
Verschenen bij Nieuw Amsterdam

Recent

Literair Nederland - 10 jaar geleden

21 maart 2013

Vers zonder nieuw te zijn

Hier begint het leven, de nieuwste dichtbundel van Ruben van Gogh begint met de Big Bang, de geboorte van ‘Alles’ waaronder

binnen het geheel van ruimte-tijd
gevangen in de nietigheid

van zelfs nog minder dan
een stofje, een stipje

een ietsepietsje
ikje

In de korte tijd dat het er is, wordt het ikje verliefd, boos, is het soms wanhopig, een enkele keer gelukkig, rouwt het als het dierbaren verliest, kijkt het verbaasd om zich heen en is het soms innig tevreden met zichzelf.