Deze week was het Wereldboekendag (23 april), een dag die tot doel heeft het boek te promoten zodat literatuur zich wereldwijd zal verspreiden. Om wereldliteratuur voor iedereen toegankelijk te maken, zijn vertalers nodig.
Van de vertaler
Opkomst en neergang van Gombrowicz in Nederland
Paul Beers is de vertaler van onder andere Witold Gombrowitcz. Op 22 maart 2004 werd deze voordracht gehouden te Kraków ter gedachtenis van Witold Gombrowicz’ honderdste geboortejaar. De voordracht werd opnieuw uitgesproken op het symposium te Amsterdam op 4 mei 2005.
Drie vertaalproblemen - Annemarie Vlaming
Annemarie Vlaming is de vertaalster van Privélessen van Alain Claude Sulzer. Literair Nederland vroeg haar naar de drie lastigste problemen bij het vertalen van dit boek en naar haar oplossingen.
‘Ga er maar aan staan’
Recensie door Lodewijk Brunt
Wie literaire teksten vertaalt, moet van alle markten thuis zijn, een Jack of all trades … pardon: Manusje van alles. Het gaat om meer dan het zorgvuldig, woord voor woord, omzetten van de ‘brontaal’ in de ‘doeltaal’, om het in jargon te zeggen, je moet ook het idioom van speciale groepen beheersen.
Vertaalproblemen - Pauline de Bok
Pauline de Bok is de vertaler van Leven met het pistool op tafel (Arbeit und Struktur) van Wolfgang Herrndorf.
Literair Nederland vroeg haar naar de lastigste problemen bij het vertalen van dit boek en naar haar oplossingen.
Drie vertaalproblemen - Peter Gelauff
Peter Gelauff is de vertaler van De fietser van Tsjernobyl.
Literair Nederland vroeg hem naar de drie lastigste problemen bij het vertalen van dit boek en naar zijn oplossingen.
Interview met prijswinnend vertaalster Mari Alföldy
Door Sunny Jansen
Begin april ontving Mari Alföldy de Filter Vertaalprijs 2014. Zij ontving deze prijs voor haar vertaling van ‘Satanstango’ van de hedendaagse Hongaarse schrijver László Krasznahorkai. Deze Nederlandse vertaling verscheen in 2013 bij Wereldbibliotheek.
Recent
12 juli 2019
3 juli 2019
2 juli 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
21 juli 2009
Ten tijde van het communisme
Recensie door Marjolein Paalvast
Als kind had ik een sleutelhanger in de vorm van een diamant. Urenlang kon ik me daarmee vermaken: afhankelijk van hoe je door het geslepen glas heen keek, veranderde de wereld die aan de andere kant lag van kleur, vorm of mijn favoriet van onder- en bovenkant.