‘Er zijn dingen die we pas kunnen begrijpen als we ze zelf meemaken,’ schrijft de verteller van De akte van mijn moeder. Eén van die dingen is het moment dat je door hebt dat je moeder al die tijd niet was wie ze zei dat ze was, namelijk ‘geen verklikker maar een spion.
Recensies
Naar adem snakken
Recensie door Rieks Holtkamp
‘Het kostte me jaren om alle vuil dat mij over mijzelf was ingeprent, en wat ik voor de helft geloofde, uit te kotsen, voordat ik in staat was om op aarde rond te lopen alsof ik er recht op had hier te zijn’, schrijft James Baldwin in 1960 in een artikel over het studentenprotest in Tallahassee, Florida, naar aanleiding van de rassenscheiding.
De dichter met zijn product in tegenspraak
Recensie door André van Dijk
Stel, je leest een indrukwekkende dichtbundel die met veel gevoel is gemaakt. Gevoel voor taal, voor overdracht van woorden en voor de subtiele werking van betekenislagen. Een uiterst prettige bundel die de impopulaire dichtkunst weer een glinstering van waardevolle aanwezigheid geeft.
Flöthmann vertelt het verhaal zonder woorden
Recensie door Teunis Bunt
Duimpjes (omhoog of naar beneden), smiley’s, verkeersborden, aanduidingen bij toiletten: overal om ons heen zijn pictogrammen die ons zonder woorden informatie geven. We staan er niet meer bij stil en dat is ook de bedoeling.
Een man zonder missie
Recensie door Rob Molin
Experimenteren en vernieuwen zit essayist, dichter en verhalend prozaïst Huub Beurskens (1950) in het bloed, zo bewijst ook zijn laatste roman Steyler. Tot op de dag van vandaag publiceert Beurskens romans die literatuurtradities op de helling zetten.
Ondergronds in Turkije
Recensie door Reinier van Houwelingen
Onder het bewind van Erdogan zijn schrijvers in Turkije tot nu toe grotendeels buiten schot gebleven. Terwijl kritische journalisten het werken onmogelijk wordt gemaakt of erger, kunnen romanciers nog gebruik maken van fictie om maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen.
Eenzaamheid in de liefde en verlangen naar een ander leven
Recensie door Hettie Marzak
Kreek Daey Ouwens publiceerde zeven bundels waarvan Blauwe hemel haar vijfde is. Als dichter publiceert ze met enige regelmaat en hoewel ze in 1991 debuteerde met een bundel gedichten èn verhalen, (Stokkevingers) verschenen er daarna enkel dichtbundels met de aansprekende titels als: Tegen de kippen en de haan (1995), Kinderbed (2004), De achterkant (2009) Ik wil in mijn huis een raam ik wil het raam dichtdoen (2016) en Oefening in het alleen lopen (2017).
Een zwarte brief in een blanke envelop
Recensie door Adri Altink
Ze werden een belangrijk propaganda-instrument in het abolitionisme, de strijd voor de afschaffing van de slavernij: de beschrijvingen van ervaringen door degenen die zelf slaaf waren geweest. Amerika kent er beroemde voorbeelden van.
Over de donkerste jaren van Peru en een moeilijke vader-zoon relatie
Recensie door Kris Mattheeuws
De Zuid-Amerikaanse militaire dictaturen uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw zijn vaker onderwerp van romans en films. Op zich niets nieuws. In De afstand die ons scheidt krijgt de lezer wel een nieuwe inkijk op deze staatsvorm.
Dystopische roman over de media
Recensie door Els van Swol
Paul Gellings volgt in De wereld als leugen hetzelfde pad als in zijn voorgaande roman De jacht op de klaproos: beiden zijn sleutelromans. De laatste draaide, zoals een sticker op het omslag aangeeft, ‘omtrent de affaire Tuitjenhorn’, de recent verschenen roman draait rond ‘de werkwijze van redacties van kranten en talkshows’ vermeldt de achterflap.
Geluiden in je hoofd
Recensie door Hans Vervoort
De vorm van geluid, het debuut van Gregor Verwijmeren, is het beklemmende verslag van de radeloosheid die de ik-persoon overviel toen hij – beroepshalve altijd bezig met geluid – ineens bestónd uit een geluid dat hij continu hoorde.
Vluchten voor de uitbarsting
Recensie door Daan Pieters
Nobelprijswinnaar Thomas Mann, bekend van onder meer De toverberg en De dood in Venetië, is natuurlijk geen onbekende voor literatuurliefhebbers. Maar wist u dat ook zijn zoon Klaus (1906-1949) geen onverdienstelijke schrijver was?
Recent
15 februari 2019
13 februari 2019
12 februari 2019
11 februari 2019
8 februari 2019
6 februari 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
01 maart 2009
Vinkenoog VerzameldDat Simon Vinkenoog (1928) de tachtig is gepasseerd is maar moeilijk voor te stellen. Hij treedt overal op, danst en swingt, dicht en zingt en lijkt nog immer alom aanwezig. Dat uitgeverij Nijgh &Van Ditmar nu met zijn verzamelde gedichten komt lijkt een eerbetoon aan deze performer/dichter.
Vinkenoog organiseerde Poëzie in Carré in 1966, een inmiddels legendarische bijeenkomst met een keur aan dichters, die na een copieuze maaltijd optraden in het stampvolle theater.