De verzuimcoördinator van Nicole Montagne is een bundeling korte verhalen en essays waarin bedrog een grote rol speelt maar de hoofdrol is weggelegd voor de leegte; het ontbreken van iets of iemand.
Recensies
Schuld en geluk na val van de trap
Recensie door Adri Altink
Hans den Hartog Jager is een gewaardeerd kunstcriticus die onder andere monografieën wijdde aan Appel en Warhol. Zelf schildert hij niet. Zou hij dat wel doen, dan zou zijn werk waarschijnlijk langs de meetlat waarmee hij het werk van anderen meet, worden gelegd (hij schreef overigens wel een roman: Zelf God worden).
Zwanger van dood
Recensie door Auke Abma
Een gesprek met Tommy Wieringa op het Crossing Bordersfestival, een verhaal in The New Yorker, de BBC National Short Story Award; de Welshe Cynan Jones (1975) is internationaal aan het doorbreken.
Deze roman is een fantastische reflectie op het schrijverschap
Recensie door Kris Mattheeuws
Als de schaduw die verdwijnt van de Spaanse schrijver Antonio Muñoz Molina kadert in een samenwerkingsproject met Creative Europe. Uitgeverij De Geus neemt hiermee deel aan het grootschalige project Reading Europeans: Strengthening Cultural Identity through Literature.
Alzheimer en andere teloorgangen
Recensie door Rieks Holtkamp
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat met de toenemende vergrijzing ook het verschijnsel dementie zijn intrede in de literatuur zou doen. In een prachtig gedicht bracht Vasalis dit onthutsende fenomeen in een van haar nagelaten gedichten al eens onder woorden:
Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Geëngageerde roman over bevingen in Groningen
Recensie door Els van Swol
Schokland – de veelzeggende titel slaat niet op het voormalige eiland, maar op de gelijknamig kop-rompboerderij in het Groningerland – die te lijden heeft van de gevolgen van gasboringen.
Becommentariëren van elkaars werk
Recensie door Rob Molin
De brieven die de romanschrijvers Simon Vestdijk en Willem Brakman elkaar schreven in de jaren zestig, zijn samengebracht in een gebonden prachtuitgave en voorzien van de pakkende titel Gaven, giften en vergiften.
Al het voorbijgaande vastgelegd
Recensie door Hettie Marzak
Volgens Van Dale’s woordenboek betekent de uitdrukking ‘waarvan akte: ‘Het staat genoteerd, het is vastgelegd’. Waarom het ook de titel is van de nieuwe en vijfde dichtbundel van Onno Kosters –
Maryse Condé geeft zwarte identiteit een menselijk gezicht
Dit jaar werd de Nobelprijs voor Literatuur niet uitgereikt. Als alternatief werd een respectabele prijs in het leven geroepen: the New Academy Prize for Literature (Alternatieve Nobelprijs voor Literatuur).
De reis en de bestemming
Recensie door Just Houben
Herfst: de bladeren verkleuren. ‘Het wonder duurt niet langer dan een paar dagen, dan wordt het blad bruin, verwelkt en valt af. Maar eerst doorloopt het het volledige spectrum van donkergroen via lichtgroen, geel en oranje naar vuurrood en donkerrood, en dit vlammende kleurspektakel trekt vanuit het noorden over het hele land.’ Het is een herinnering van Gilbert Silvester, hoofdpersoon in De pijnboomeilanden van de Duitse schrijfster en dichteres Marion Poschmann (1969).
Stilistisch geslaagde vertelling
Recensie door Olivier Rieter
Tyfoon is het romandebuut van Rob Verschuren (1953) die eerder de verhalenbundel Stromen die de zee niet vinden publiceerde. Het is het verhaal van drie jonge mensen: Duc, Vinh en Mai die wonen in een niet bij naam genoemd Zuidoost-Aziatisch land.
Bredero, een schrijver die schildert met woorden
Recensie door Huub Bartman
‘Gerbrandt Adriaensz. Bredero is nog altijd beroemd, maar ook pijnlijk onbekend’, verzucht Van Stipriaan in zijn inleiding op De hartenjager, zijn dit jaar in het kader van de herdenking van Bredero’s vierhonderdste sterfdag verschenen biografie.
Recent
12 december 2018
11 december 2018
10 december 2018
9 december 2018
5 december 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
17 december 2008
De dagen van Lazarus - Alexander HemonRecensie door Karel Wasch
Alexander Hemon maakte een bliksemcarrière als schrijver. Hij kwam vanuit Bosnië aan in Chicago met niet veel meer kennis van het Engels, dan wat toeristenzinnen, maar ging aan het schrijven. Zijn boeken Nowhere Man en Questions of Bruno werden bejubeld en hij werd zelfs met Nabokov vergeleken. Een groot idool van hem.
Peter Abelsen vertaalde voor Meulenhoff zijn derde roman De dagen van Lazarus.