De Griekse geschiedschrijver Herodotos was een groot reiziger, die de volkeren die hij ontmoette beschreef en was daarmee één van de vaders van de etnografie. De neiging volkeren te willen onderzoeken is enerzijds begrijpelijk, maar heeft toch ook heel vaak in een kwaad daglicht gestaan.
Fotosynthese
Fotosynthese 6 - Uitzicht op eeuwig leven
Door Ingrid van der Graaf
‘Het is beter zonder geloof, veel beter,’ zei Franca Treur eens in een gesprek – na de verschijning van Dorsvloer vol confetti – met Jan Siebelink en Maarten ’t Hart, eveneens van hun geloof gevallen schrijvers.
Fotosynthese 4 - De vreugde van de menigte
Menno Hartman
Propaganda voldoet aan wetmatigheden, een ervan is dat voor twijfel geen rol is. In de vele, vele Chinese propagandafoto’s die je in China tot zeer recent zag, zoek ik dan ook altijd naar een heel klein detail dat op te vatten valt als verholen kritiek.
Fotosynthese 3 De relativiteit van het beeld
door Sharon Hagenbeek
Aangezien deze rubriek geïnspireerd is door het werk van Rudy Kousbroek (en dan met name zijn Fotosynthese-serie: Opgespoorde wonderen, Verborgen verwantschappen en Het raadsel der herkenning), is het niet meer dan logisch om hier ook stil te staan bij zijn werk.
Fotosynthese 2 De bezegelde slavernij
door Sharon Hagenbeek
Een paar jaar geleden ontving ik een brief van een goede vriend met een bijzonder postzegelvel erop. Op een van de postzegels stond dit schilderij, De dans van de Tapuya indianen van Albert Eckhout.
Achtergrond bij de achtergrond 1
Menno Hartman
Een van onze recensenten – Sharon Hagenbeek – stelde een vraag naar de achtergrond van het plaatje dat deze maand als achtergrond van de site dienst doet. ‘Mag ik de suggestie doen om op die pagina te schrijven wat die achtergrond is, want het is een interessant plaatje en ik vroeg me af waar het was of het een literaire betekenis had.’
Recent
12 december 2018
11 december 2018
10 december 2018
9 december 2018
5 december 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
17 december 2008
De dagen van Lazarus - Alexander HemonRecensie door Karel Wasch
Alexander Hemon maakte een bliksemcarrière als schrijver. Hij kwam vanuit Bosnië aan in Chicago met niet veel meer kennis van het Engels, dan wat toeristenzinnen, maar ging aan het schrijven. Zijn boeken Nowhere Man en Questions of Bruno werden bejubeld en hij werd zelfs met Nabokov vergeleken. Een groot idool van hem.
Peter Abelsen vertaalde voor Meulenhoff zijn derde roman De dagen van Lazarus.