De Griekse geschiedschrijver Herodotos was een groot reiziger, die de volkeren die hij ontmoette beschreef en was daarmee één van de vaders van de etnografie. De neiging volkeren te willen onderzoeken is enerzijds begrijpelijk, maar heeft toch ook heel vaak in een kwaad daglicht gestaan.
Fotosynthese
Fotosynthese 6 - Uitzicht op eeuwig leven
Door Ingrid van der Graaf
‘Het is beter zonder geloof, veel beter,’ zei Franca Treur eens in een gesprek – na de verschijning van Dorsvloer vol confetti – met Jan Siebelink en Maarten ’t Hart, eveneens van hun geloof gevallen schrijvers.
Fotosynthese 4 - De vreugde van de menigte
Menno Hartman
Propaganda voldoet aan wetmatigheden, een ervan is dat voor twijfel geen rol is. In de vele, vele Chinese propagandafoto’s die je in China tot zeer recent zag, zoek ik dan ook altijd naar een heel klein detail dat op te vatten valt als verholen kritiek.
Fotosynthese 3 De relativiteit van het beeld
door Sharon Hagenbeek
Aangezien deze rubriek geïnspireerd is door het werk van Rudy Kousbroek (en dan met name zijn Fotosynthese-serie: Opgespoorde wonderen, Verborgen verwantschappen en Het raadsel der herkenning), is het niet meer dan logisch om hier ook stil te staan bij zijn werk.
Fotosynthese 2 De bezegelde slavernij
door Sharon Hagenbeek
Een paar jaar geleden ontving ik een brief van een goede vriend met een bijzonder postzegelvel erop. Op een van de postzegels stond dit schilderij, De dans van de Tapuya indianen van Albert Eckhout.
Achtergrond bij de achtergrond 1
Menno Hartman
Een van onze recensenten – Sharon Hagenbeek – stelde een vraag naar de achtergrond van het plaatje dat deze maand als achtergrond van de site dienst doet. ‘Mag ik de suggestie doen om op die pagina te schrijven wat die achtergrond is, want het is een interessant plaatje en ik vroeg me af waar het was of het een literaire betekenis had.’
Recent
20 februari 2019
19 februari 2019
18 februari 2019
15 februari 2019
13 februari 2019
12 februari 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
01 maart 2009
Vinkenoog VerzameldDat Simon Vinkenoog (1928) de tachtig is gepasseerd is maar moeilijk voor te stellen. Hij treedt overal op, danst en swingt, dicht en zingt en lijkt nog immer alom aanwezig. Dat uitgeverij Nijgh &Van Ditmar nu met zijn verzamelde gedichten komt lijkt een eerbetoon aan deze performer/dichter.
Vinkenoog organiseerde Poëzie in Carré in 1966, een inmiddels legendarische bijeenkomst met een keur aan dichters, die na een copieuze maaltijd optraden in het stampvolle theater.