De Joods-Poolse schrijver Bruno Schulz (1892-1942) was een meester van de mythische herinnering. Zijn verhalen, zijn beschrijvingen, zijn impressies, gehoorzamen niet aan de natuurwetten. Hij verzet zich in de dunne verhalen roman De kaneelwinkels en andere werken tegen de rationaliteit van de moderne tijd met zijn verwetenschappelijking, technologisering en vooruitgangsgeloof.
Essayettes
Literaire kritiek en vergeten critici
Er zijn heel wat proefschriften over literaire kritiek geschreven. Het bekendste is wel de doorwrochte dissertatie van J.J. Oversteegen waarin de opvattingen over literatuur rond Forum (1931-1935) zijn geanalyseerd.
Over wederzijds onbegrip
door Huub Bartman
Op 23 maart 2016 presenteerde de Wit-Russische schrijfster en Nobelprijswinnares Svetlana Alexijevitsch in de oude Lutherse Kerk in Amsterdam haar nieuwste boek De oorlog heeft geen vrouwengezicht.
Wat is (de) waarheid?
Recensie door Reinier van Houwelingen
De Colombiaanse schrijver Juan Gabriel Vásquez kan niet bepaald bogen op een enthousiaste ontvangst door de Nederlandse literatuurkritiek. Enkele jaren geleden liet Maarten Steenmeijer in de Volkskrant 1* noteren bij De reputaties, een voortreffelijke roman over een spotprenttekenaar in Bogota.
Hoe de boekenmarkt veranderde
Door Hans Vervoort
Toen ik in 2000 met vervroegd pensioen ging voelde dat óók als een bevrijding. In de voorgaande dertig jaar waren 12 titels van mijn hand verschenen, maar ik had ze moeten schrijven tijdens vakanties, in badkamers, berghokjes en ‘s nachts in de woonkamer.
Een boek op verzoek
‘Een stokpaardje van mij’ schrijft Hans Vervoort over printing-on-demand. Hieronder zijn oproep aan de uitgevers in ons land om hun backlist verkrijgbaar te houden.
Mail uw reactie naar redactie@literairnederland.nl
Printing-on-demand als oplossing voor verdwenen titels
door Hans Vervoort
In de huidige boekenmarkt hebben nieuwe titels een levensduur van maar enkele maanden.
Reactie op ‘Pleidooi voor een goede literaire (vertaal) kritiek’
Door Hans Vervoort
Mijn ervaring met het schrijven van literaire kritieken dateert uit de jaren 70 en 80.
Ik schreef ze eerst in Vrij Nederland maar bleek na een paar jaar qua opstelling toch teveel te verschillen van Carel Peeters, de hoofd-recensent van het blad.
Pleidooi voor goede literaire (vertaal)kritiek
Door Bartho Kriek
‘Ik heb mijn mottige paperback dicht gelaten en mij ondergedompeld in Faulkners Southern Gothic, herschreven in poldertaal. Na enkele pagina’s – ik was verbaasd dat ik niets van de roman had onthouden, zo direct ervoer ik de dwingende zinnen – viel een kartonnen kaart uit het boek.
Eerste prijs verhalenwedstrijd 'In het huis' voor J. Everaers
J. Everaers is de eerste prijswinnaar van de verhalenwedstrijd naar aanleiding van de film In het huis (Dans la maison).
Het verhaal van J.
Tweede prijs verhalenwedstrijd 'In het huis' voor Hein van der Schoot
Hein van der Schoot is de tweede prijswinnaar van de verhalenwedstrijd naar aanleiding van de film In het huis (Dans la maison).
De redactie vindt het verhaal van Hein van der Schoot een goed geschreven en mooie sfeertekening met treffende vergelijkingen en een intrigerend einde.
Derde prijs verhalenwedstrijd 'In het huis' voor Els Hekkenberg
Els Hekkenberg is de derde prijswinnaar van de verhalenwedstrijd ‘In het huis’ naar aanleiding van de gelijknamige film.
Het verhaal van Els Hekkenberg is een mooi klassiek verhaal, dat goed is opgebouwd en een verrassend einde heeft.
Hoe dan ook - over Charlotte Mutsaers
Essay door: Koen Schouwenburg
Plezier, daar gaat het om. Zonder plezier geen enthousiasme, en daarom zou eigenlijk elk boek met dit woord moeten beginnen, vindt Charlotte Mutsaers.
Recent
14 november 2019
13 november 2019
13 november 2019
11 november 2019
7 november 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
17 november 2009
Zoektocht naar zijn verleden levert charmant boek op
Recensie door Rein Swart
De intrigerende roman ‘Austerlitz’ van W.G. Sebald uit 2003 begint met een bezoek van de ik-figuur, een alter ego van de schrijver, aan de Zoo in Antwerpen in de tweede helft van de jaren zestig. De uilen die hij daar ziet doen hem denken aan de vorsende blikken ‘zoals je die wel aantreft bij bepaalde schilders en filosofen, die door middel van de zuivere waarneming en het zuivere denken trachten door te dringen in de duisternis die ons omringt.’ Daarna ontmoet hij, heel en passant, de mysterieuze Austerlitz in de wachtkamer van het station, die zeer geïnteresseerd blijkt te zijn in de architecturale waarde van het gebouw.