Poëzie

De schrijver J. Bernlef heette in werkelijkheid Henk Marsman. Toen hij in 1959 debuteerde met de gedichtenbundel Kokkels koos hij ervoor om te schrijven onder pseudoniem. Hij deed dit om elke verwarring met de toen overbekende dichter H.

Het komt niet vaak voor dat de bladspiegel van een poëziebundel regelmatig opgebouwde gedichten laat zien van louter terzetten of kwatrijnen. Bij de terhandneming van Alles is hier nog, de nieuwste bundel van Marc Tritsmans, valt dit daarom onmiddellijk op.

De Amerikaanse dichter en activist uit Los Angeles Amanda Gorman, is met haar 22 jaar de jongste dichter ooit in de Amerikaanse geschiedenis die bij de inauguratie van een Amerikaanse president een gedicht voordroeg.

Joodse gedichten is simpelweg de titel van de twintigste poëziebundel van Nachoem M. Wijnberg (1961). Bestreek de vorige bundel van de P.C. Hooft-laureaat, Afscheidswedstrijd uit 2018, het terrein van de voetbalsport, ditmaal heeft de dichter zijn speelveld verruimd tot de rijke geschiedenis van de Joodse cultuur.

‘Wee, gij gouden huiveringen van de dood, / Als de ziel koelere bloesems droomt.’

Voor wie poëzie zoekt met overrijpe herfsttinten, purper & maanverlicht verderf kan zijn hart ophalen bij de jonggestorven Oostenrijkse dichter Georg Trakl (1887-1914).

De zevende bundel van Liesbeth Lagemaat, Vissenschild, laat zich lezen als een grimmig sprookje. In gedichten die bestaan uit louter distichons (twee regels), ontvouwt zich doorlopend het lange, epische verhaal over Elpis, een ouderloos meisje dat opgevoed wordt door haar tante en in de herberg moet helpen bij het bedienen van de gasten.