Een verhaal van mij, over een mislukte acteur, zou verfilmd worden en de regisseur vroeg mij de hoofdrol te spelen. Hoe acteer je een acteur, was de eerste vraag die ik mijzelf stelde, en omdat ik überhaupt nog nooit geacteerd heb, vroeg ik me onderweg naar L.A.
Blog
Donkere dagen
Column
De aanhoudend donkere dagen, de wind en regens die het huis geselden, deden me verlangen naar enige verlichting. Google verwees me naar de dichtstbijzijnde plek waar ik dit zou kunnen vinden.
Briljante schrijversatire
Column
Soms bestel ik een pizza met heel veel kaas en kijk ik series waarin het schrijversleven op zo’n krankzinnige manier wordt neergezet dat ik me lachend in mijn laatste hap verslik.
Vrouwen lezen
Column
Mijn vader vond het geen goed idee. ‘Maar mannen hebben nu eenmaal meer boeken geschreven,’ zei hij.
Ja papa, dat is waar. Doordat vrouwen door de eeuwen heen veel minder kansen hebben gekregen om kennis te nemen van de canon, en nog minder kansen om er zelf een bijdrage aan te leveren, zijn er gedurende die eeuwen veel minder boeken door vrouwen geschreven dan door mannen.
Kunsterzieher
Waddenblog door Hans Muiderman
‘Plaats 40, met de voorkant van uw camper in de richting van het pad,’ zegt de man achter de receptie. Alhoewel ik hier te gast ben, klinkt het als een opdracht.
De werkelijkheid van Amos Oz (1939-2018)
Column
Op oudejaarsavond verwachtte ik niemand toen er werd aangebeld. Er stond een jongeman voor de deur. Hij zei, ‘Je zult wel niet meer aan me gedacht hebben.’ En ik, die dacht onverwachte gebeurtenissen ten alle tijde te zullen omarmen, vroeg, ‘Hoezo?’ De jongeman zei dat hij de ongenode en onverwachte gast was waar ik mijn hele leven al op wachtte.
Nieuwjaar
Column
Op de eerste maandag van het nieuwe jaar zal om precies 12.00 uur ’s middags het luchtalarm klinken. Iedereen zal denken dat er niets aan de hand is. Toch zal het alarm voor niemand te missen zijn: het klinkt zo luid en vanaf zoveel verschillende, door het hele land verspreide plekken, dat het overal te horen is.
António Lobo Antunes en leestekens
Column
Voor ik het weet zit ik in het hoofd van een achtenzeventig jarige actrice die in een flat in Lissabon woont en alzheimer heeft. Ze wordt verzorgd door een neef van haar –
Herinnering aan ballonnen
Column
Toen ik vier was, vierde mijn basisschool zijn tienjarig bestaan met een ballonnenwedstrijd. Samen met de andere kinderen van mijn school stond ik op het schoolplein met een zwevende ballon met een kaartje eraan waar mijn naam en adres op stonden.
Bregje Hofstede op drift
Column
Om te weten of je moet blijven, moet je weggaan. Niet voor een midweek naar een huisje op de Veluwe – dat leidt tot niets – maar echt weglopen. Dat is wat schrijfster Bregje Hofstede deed en daar schreef ze later de roman Drift over, (op drift geslagen, losgeslagen, roekeloos, reddeloos, schipbreukeling op volle zee).
Pseudo-stad
Waddenblog door Hans Muiderman
In het woonhuis achter de dijk bij Ezumazijl is iemand jarig. Ik fiets er langs en kijk naar binnen. Mensen zitten in een kring rechtop zoals ooit mijn ooms en tantes bij de verjaardag van mijn moeder.
Recent
23 januari 2019
22 januari 2019
21 januari 2019
18 januari 2019
17 januari 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
05 februari 2009
Seizoenen van zinnen door Frans de Birk en Jet van Swieten
Recensie door Karel Wasch
Bundels gedichten gemaakt door twee dichters zijn zelden een succes. Ze doen veelal gekunsteld aan, immers een gedicht is de allerindividueelste uiting van een dichter en kan maar zelden gedeeld worden met diezelfde uitingen van een andere poëet.
Frans de Birk (1961) is een dichter uit Nieuwegein, die een groot aantal fraaie verzen op zijn naam heeft staan.