De man van nu, het klinkt als de titel van een ouderwets tijdschriftartikel uit de jaren vijftig over een veranderende, verbazingwekkende wereld met daarin echtgenoten die voortaan huishoudelijke taken verrichten, maar het is de naam van een strip van twee gerenommeerde hedendaagse stripauteurs: de Nederlander Hanco Kolk en de Belg Kim Duchateau.
De Bijbel, de Griekse en Romeinse mythen en sagen, en de sprookjes van Grimm en Andersen – dat zijn de verhalen die steeds weer opduiken. Blijkbaar hebben die zich zo verankerd in onze cultuur dat we er niet omheen kunnen of willen.
In sommige strips is het leven simpel: er is een probleem en dat moet opgelost worden. Je krijgt wat aanwijzingen en uiteindelijk lukt het of lukt het niet. Soms komen er in de loop van het verhaal problemen bij, zodat het verhaal onvoorspelbaar is, maar in principe is de wereld overzichtelijk.
In de jaren tachtig was het kraken van leegstaande panden geregeld in het nieuws, vooral als het daarna tot ontruimingen kwam. We kennen allemaal nog de namen van De Groote Keyser en de Lucky Luyk, waar met harde hand de bewoners verdreven werden.
BorderKitchen presenteert op donderdag 24 mei een speciaal programma rondom striptekenaar en illustrator Erik Kriek, naar aanleiding van zijn zojuist verschenen boek Het onzienbare, en andere verhalen van H.P.
door Ingrid van der Graaf
Het jaar 2012 zal worden geboekstaafd als het ‘Toonderjaar’. Dit jaar is het namelijk 100 jaar geleden dat Marten Toonder geboren werd.
Wat is een strip? Of nauwkeuriger, wat is een stripverhaal? Wanneer noem je een boek een stripboek? Van Dale schrijft bij ‘stripverhaal’: ‘beeldverhaal in stroken van enige afbeeldingen naast elkaar’.
De 36e Stripschapprijs is toegekend aan Barbara Stok. Het is voor het eerst dat de prijs aan een vrouw wordt uitgereikt. Stok maakt autobiografische stripverhalen.
Volgens de jury onderscheidt het werk van Barbara Stok zich van andere autobiografische strips door het gebruik van langere verhalen met een persoonlijke dimensie en de jury vindt haar een stripauteur zonder weerga met een nog altijd groeiend oeuvre van topkwaliteit.
Rembrandt’s J’accuse Peter Greenaway | Nederland, Duitsland, Finland | 86′ | Engels gesproken
Rialto Podium vanaf 7 januari
Filmmaker Peter Greenaway heeft de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw regelmatig als inspiratiebron gebruikt in zijn films.
door Patrick Bassant
Het leven van een klein gezinnetje ergens op het platteland wordt ruw verstoord door de dreigende aanwezigheid van drie schimmen. In eerste instantie hangen ze een beetje rond, maar al snel wordt duidelijk dat ze het hebben voorzien op Joachim, het zoontje.
Dit is een strip waarin dieren met menselijke trekken de hoofdrol spelen. En toch lijkt het niet op Donald Duck.
John Blacksad is een privé-detective die begin jaren vijftig, gekleed in trenchcoat, vuile zaakjes op moet lossen en en passant een korte liaison met een mooie vrouw beleeft.
Iemand gaat op reis naar een prachtig land, Peru in dit geval, en schrijft een boek over deze reis. Op de flap staat: "Het neusje van Peru voert de lezer mee naar de Peruviaanse woestijn, het Triticameer, over de Andes naar het hart van het Incarijk, tot in de jungle nabij Iquitos."
Dat klinkt toch goed nietwaar? Helaas, we worden wel meegenomen maar niet naar het bovengenoemde. Natuurlijk komen deze gebieden wel voor in het boek maar het frappante is dat ik heel veel over het reizen zelf heb gelezen maar weinig over het land.