Altijd al willen weten wat de Asfaltfeeën doen?

Nu de zon de dagen verwarmt, de akelei op lange dunne stelen roze bloeit, de druivenhagen minuscule druiventrosjes dragen, je schaduw zoekt onder de appelboom, overweeg je om je rugzak te pakken en eindelijk dat pad te gaan lopen waarover je al zo lang roept het te willen lopen. Gewoon spullen inpakken en weg. Maar er is altijd wat, er moet iets met de katten, uitgenodigde eters afzeggen, geliefden achterlaten. Jezelf losmaken van dat wat je leven in stand houdt, en wat er dan van overblijft. Een leven lang verdoet de mens zijn tijd aan dromen en wensen dit of dat nog eens te ondernemen, en blijft veelal thuis. Dit mens in ieder geval. Levend in dromen neem je een voorschot op een wandeling door het lezen van een klein boek (kleine boekjes kunnen van grote waarde zijn) ‘Omwegen’ getiteld, wat je bekend voorkomt. Via omwegen schijn jij pas te komen waar je wilt zijn.