Angèle van Baalen (1954) studeerde Klassieke Talen en Letterkunde en Nederlandse Taal en Letterkunde aan de Haagse Leergangen.
Zij is meer dan dertig jaar werkzaam geweest in het middelbaar onderwijs, waar zij de leerlingen enthousiast gemaakt heeft voor taalkunstenaars als Ovidius (Metamorfosen), Apuleius (Metamorfosen), Horatius (Oden), Tacitus (Annalen) en de Griekse tragediedichters.
Voor degenen die in eigen land met vakantie gaan, kan ik van harte aanbevelen:
Het huis achter de wilgen van Mariëtte Haveman.
In de jaren twintig van de vorige eeuw trouwt de Engelse Virginia met Roeland uit Drente. Ze zijn erg verliefd op elkaar. Maar wanneer zij na de huwelijksreis aankomt in zijn geboortedorp Werwolda, het dorp van de rietvlechters bij het Drentse Boschoord, is de ontvangst daar allerminst hartelijk. Van de romantiek tussen de twee gehuwden blijft niets over en Virginia gaat een nare tijd tegemoet.
De volgende boeken hebben mij op een of andere wijze zeer geraakt. De titels staan in willekeurige volgorde.
Anna. Ode aan een kattenstaart door Ru de Groen
Deze prachtige debuutroman verhaalt van een allesbepalende eerste, grote liefde. Adri Altink: ‘Een genot vormt de soepelheid van taal die Ru de Groen gebruikt. De soepele stijl is doorspekt met humor en woordspelletjes. (…) een duidelijk met plezier geschreven verhaal over de ontwikkeling van twee pubers die verliefdheid en de valkuilen daarvan ervaren, op weg naar zelfkennis.’
Om elke irritatie die zou kunnen ontstaan bij het lezen van de titel weg te nemen, is het belangrijk om twee zaken te vermelden. Allereerst slavernij bestaat nog steeds! Auteur Jerry Toner: ‘Maar voor we onszelf op de borst kloppen over onze vooruitgang, is het goed te bedenken dat slavernij, ondanks de illegaliteit ervan in alle landen ter wereld, toch op brede schaal blijft bestaan. Dat is tragisch. De NGO Free the Slaves schat dat 27 miljoen mensen onder bedreiging van geweld gedwongen worden te werken.
Waar al zoveel grote schrijvers mooie romans over Nederlands-Indië geschreven hebben, lijkt het ondoenlijk aan die reeks er nog een toe te voegen.
Njai Inem, Kroniek van een steen is een eenvoudig, chronologisch geordend verhaal over jonge Indiërs die een vel papier tekenen waardoor ze ‘contractkoelie’ worden en daarmee de zeggenschap over hun leven uit handen geven. Voor de zestienjarige Inem en haar twee beste vrienden, het meisje Siti en haar vriend Djoko is dat een gedenkwaardige dag.
Gajto Gazdanov was een van de bekendste Russische emigrantenschrijvers in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw. Een avond bij Claire verscheen in 1929 in Parijs, gevolgd door nog enkele romans en verhalen, waaronder de roman Het fantoom van Alexander Wolf. In 1992 verscheen Een avond bij Claire in een vertaling van Helen Saelman. Zij heeft die vertaling voor deze heruitgave volledig herzien.
De schrijver Gazdanov en het hoofdpersonage Kolja lijken in bepaalde opzichten op elkaar.
‘Ik wilde mijn oude leven niet meer. Ik had me verheugd op een nieuw leven. Ik had gedaan alsof het een leven met haar zou zijn.’
De Duitse jurist en schrijver Bernard Schlink laat opnieuw zien dat verbeeldingskracht in combinatie met goed verzorgd proza kan leiden tot een weergaloos mooie en betoverende roman.
Istanbul rond 1920. Buitenlandse troepen hebben de stad bezet na een wapenstilstand in oktober 1918. Deze wapenstilstand maakt op papier een einde aan de vijandelijkheden tussen de geallieerde mogendheden en het Osmaanse Rijk, maar in feite betekent het de Osmaanse capitulatie. Het Osmaanse Rijk (het latere Turkije) moet grote gebieden in Europa opgeven en toelaten dat de geallieerde troepen Istanbul bezetten en belangrijke posten controleren.
Kort voor haar overlijden in 2013 leverde de schrijfster D. Hooijer dit prachtige boek in bij haar uitgever. Het vormt een waardige afsluiting van een schrijverscarrière die tamelijk kort is, omdat ze pas in 2001 op 62-jarige leeftijd debuteerde.
Achter de neutrale titel – er worden berichten verstuurd en ontvangen, ingesproken en (soms) niet verstuurd en het hoofdpersonage is een zakenman -, emotielozer kan het haast niet, gaat een wereld van emotie schuil.
De eerste roman van Mantel die in het Nederlands verscheen, was Wolf Hall, een alom geprezen historische roman waarmee zij vele prijzen in de wacht sleepte. Het doet geen afbreuk aan deze roman te vermelden dat de schrijfster niet meer piepjong was toen zij deze roman schreef.
Het mysterieus aandoende omslag van dit boek, dat erg veel weg heeft van dat van De schaduw van de wind, wekt de suggestie dat we te maken hebben met een spannend boek vol mysterieuze wendingen. Niets is minder waar, de vreemde kronkels in het brein van de geleerden die dit boek bevolken, daargelaten.
‘Als mijn moeder belde uit het gesticht en ik wist dat mijn vader ons gesprek kon horen zei ik dat we geen tijd hadden voor haar en legde de hoorn weer op de haak. Ik wist dat mijn vader goedkeurend zou knikken, ook als de telefoon opnieuw rinkelde en ik hem schouderophalend liet gaan.