Pikante ingrediënten en vrijmoedige kokkinnen
Surinamers zijn moeilijke mensen als het om hun eigen land en cultuur gaat, en helemaal wanneer het de heiligste plaats van het huis betreft: de keuken! Het is dan ook altijd spannend wanneer iemand recepten bundelt en deelt met een groter publiek. Nu is Diana Dubois, schrijfster en uitgeefster, geen type die zich snel af laat schrikken en zo verscheen medio 2007 Wat de Surinaamse Pot Schaft.
Wat de Surinaamse Pot Schaft is niet zomaar een kookboek; het is een zogenaamd omkeerboek. Van de ene kant gelezen is het een kookboek met de basisrecepturen voor de Surinaamse keuken, en in een handomdraai heb je de andere kant voor je neus en krijg je twee dagen uit het leven van zeven jonge vrouwen voorgeschoteld.
Het eerste deel bevat ‘de erotische, hilarische, maar soms ook aangrijpende belevenissen van zeven weergaloos optimistische vriendinnen van in de dertig’, zoals op de binnenkant van de omslag te lezen staat. De vrouwen komen bij elkaar omdat de centrale figuur in het verhaal, Nadia, een grote cateringklus heeft en wel een paar extra helpende handen kan gebruiken. Terwijl de dames koken worden er heel wat sjeuïge zaken besproken. Het verhaal leest vlot, maar is voor mijn smaak een beetje te Europees, of misschien ben ik gewoon een oude taart geworden, en zijn mijn veertig-plus-conversaties met vriendinnen een beetje delicater en bedekter … al kunnen we net zulke swit’ tori’s vertellen hoor, vergis je niet! Tussen de ontboezemingen van de vriendinnen door, wordt er natuurlijk druk gekookt. Okersoep, kippastei, gevulde sopropo, pesikroketten om maar wat gerechten te noemen.
Deel twee heet eenvoudigweg De Recepten en bevat alle bereidingswijzen van de gerechten die in het verhaal ter sprake zijn gekomen. Op de omslag prijkt een foto van Martina Dubois, vermoedelijk de oma van de schrijfster en de bron van de familierecepten. Aan de binnenzijde van deze kaft is geschreven dat deze recepten ‘je helpen een imago op te bouwen van fantasievolle kokkin (of kok!)’. Tevens is er een aanmoediging te lezen dat talloze variaties mogelijk zijn. De recepten zijn, net zoals het verhaal, hier en daar wat verwesterd. Ze zijn echter wel makkelijk te volgen en overzichtelijk weergegeven. De foto’s van de diverse ingrediënten zijn mooi en voor mensen die niet bekend zijn met de Surinaamse keuken zeker een handig hulpmiddel. Suggesties voor variaties: de mihoen die in de ‘Saoto Ajam’ gaat eerst heel krokant bakken in hete olie en gebruik voor ‘Bami met Kip’ geen spaghetti maar Javaanse bami.
Bij Uitgeverij Dubois verschenen eerder, ook van de hand van Diana Dubois, Prijatnogo appetita! Smakelijke recepten met citaten uit de Russische literatuur en Wittebrood in Rode Wijn. Leven en eten van Desiderius Erasmus.
Diana Dubois, Wat de Surinaamse Pot Schaft. Rotterdam, Uitgeverij Dubois, 2007
Michael Hermelijn & Marieke Visser
Michael Hermelijn is culinair consultant in Suriname. Hij staat in de keuken van restaurant DOK 204, overziet alles wat met voedsel te maken heeft bij multifunctioneel complex Suit. Hij won twee maal brons tijdens The Taste of the Caribbean. Hij schrijft regelmatig korte stukjes over eten, onder meer in de toerisme-bijlage van Surinames grootste dagblad De Ware Tijd.
