Inspiratie voor innerlijke ontwikkeling
Ook in Suriname is er een steeds groeiende behoefte aan boeken die kunnen fungeren als wegwijzers. Levensbeschouwelijke boeken, filosofische literatuur, de trendy ‘self help’-titels waar Oprah Winfrey zo enthousiast over is. Voor mensen die een spirituele weg gaan is een heel welkome aanvulling in de reeks van titels Bewegen naar het licht, de nieuwste publicatie van Jef Crab. Het is een dun boekje, maar het bevat een schat aan informatie. Geen eenvoudige kost voor een toevallige ‘voorbijganger’, maar ook weer geen materie waar de lezer eerst een hele studie voor moet volgen. Wie zich openstelt en oprecht interesse heeft om een weg in het leven in te slaan die leidt naar een vorm van verlichting, en waarmee een diepere spirituele laag aangeboord kan worden, die kan met Bewegen naar het licht een flink eind uit de voeten.
De krijgskunst wordt in dit boekje gezien als een weg tot innerlijke ontwikkeling. Om maar met de conclusie te beginnen: ‘Het maakt niet uit waar ter wereld je woont, leeft of werkt. Het maakt niet uit wat je moet doen om in je levensonderhoud te kunnen voorzien. Het maakt niet uit wat je afkomst, geslacht of geloof is. Je kunt de Weg gaan …’. Dat is ook wat mij aanspreekt van deze beschouwing: dat er aan ten grondslag ligt dat er in elk van ons een ware krijger schuilt die met het volgen van de juiste weg naar buiten kan treden. Crab voert ons mee langs Japanse samoerais, Europese ridders, Tibetaanse lama’s, en vertelt van het Indiaanse medicijnwiel en de Chinese Tai Ji. Grondbeginselen van het boeddhisme komen aan de orde, symboliek uit de Middeleeuwen wordt uitgelegd, begrippen als yin en yang worden behandeld. Omdat het boek in Suriname uitgegeven is, had ik het interessant gevonden om meer voorbeelden en bronnen uit mijn directe omgeving terug te vinden. Is de vuurdans van de marrons ook niet een beproeving om moed te tonen; moed die in alle visies een vereiste is om een waarachtig krijger te worden? En de gebeden van de Hindoe-priester, de pandit, die hij bij gelegenheid prevelt, maar die vaak niemand kan verstaan, zijn die niet een manier om een meditatieve staat te bewerkstelligen? De vastentijd van de moslims, de vegetarische dagen van de hindoes, de hypnotiserende dyeran kepang-dans bij de Javanen, de pur’ blaka-cermonie bij de inheemsen om een rouwperiode af te sluiten: het zijn allemaal zaken die een zeker verband hebben met het streven naar een grote innerlijke ontwikkeling. Wellicht kan Jef Crab daar in een volgende uitgave aandacht aan schenken. Voor dit moment kunnen de lezers echter al meer dan voldoende inspiratie opdoen in Bewegen naar het licht.
Eerder schreef Jef Crab De Witte Kraai. Een hedendaags sprookje en Eeuwige Lente. Leven met voldoende in een wereld van overvloed. Crab is geboren in Leuven, België, maar woont sinds 1993 in Suriname. Hij is Tai Ji-leraar en holistisch ecoloog.
Bewegen naar het licht, Jef Crab. La Rencontre, Suriname, Stichting Ecosystem 2000, 2007. ISBN 999 14 6722 X
mv