‘Ik beschouw mezelf als een professioneel uitdrager van een negatieve levenshouding. Ik sta zeer kritisch tegenover alles en iedereen. Ik hou niet van de meeste mensen. Neen, ik haat de meeste mensen’. Deze uitspraak komt uit de mond van het enfant terrible van de Vlaamse literatuur, wiens werk volgens het Kritisch Literair Lexicon gekenmerkt wordt door een ‘existentiële, verlammende huiver voor eenzaamheid, geweld en dood’. Hoewel door critici ? die hem oppervlakkigheid, herhaling en een slecht verhalend vermogen toeschrijven ? vergruisd, wordt Herman Brusselmans door zijn lezers op handen gedragen.
Herman Frans Martha Brusselmans wordt op 9 oktober 1957 geboren te Hamme, België. Hoewel hij de kans krijgt om professioneel voetballer te worden, slaat hij het aanbod af. Naar eigen zeggen omdat hij te veel relativeert en te veel denkt om een goede voetballer te zijn. In plaats van de voetballerij kiest Brusselmans voor een studie Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit van Gent. De studie wordt geen succes: Brusselmans zit meer in het café dan op de universiteit en al snel stopt hij met de studie. Hij vindt een baantje in een bibliotheek en, geïnspireerd door de vele boeken daar, begint hij ook zelf te schrijven.
Brusselmans’ debuut Het zinneloze zeilen verschijnt in 1982 en zijn tweede roman Prachtige ogen krijgt in 1984 de Yang-prijs toegekend. De schrijver is niet meer te stoppen. Gemiddeld verschijnen er jaarlijks zo’n twee romans van zijn hand en tussendoor vindt hij ook nog de tijd om novellen, toneelstukken, kritieken, columns en essays te schrijven en geregeld op te treden in de media. Bovendien is Brusselmans ook nog drummer in een rockgroep, The Smiling Disease. Hoewel hij een rol heeft gespeeld in twee speelfilms, Camping Cosmo (1996) en La vie sexuelle des Belges 1950-78 (1994), is zijn acteercarrière nooit goed van de grond gekomen, mede door het feit dat Brusselmans een dergelijk bestaan als acteur niet echt ambieert.
Naast zijn schrijverij heeft Brusselmans zijn bekendheid en populariteit vooral te danken aan het feit dat hij tijdens interviews zeer direct voor zijn ongezouten mening uitkomt. In combinatie met zijn ? vaak bewust ? provocerende houding brengt hem dit dikwijls in de problemen. Regelmatig voelen personen (vooral vrouwen) zich diep beledigd door zijn uitspraken en nog vorig jaar werd hem een proces aangespannen naar aanleiding van het derde deel in zijn Gegenheimer-trilogie. Veelal lopen de processen echter in het voordeel van de auteur af.
Hoewel sommigen het hopen, voorlopig zijn we nog niet van Brusselmans af: ‘Word tachtig! Ik hou niet van die zogenaamde kunstenaars die zichzelf om zeep helpen. Kijk, ik ben ook niet helemaal zuiver in het hoofd, maar intussen schrijf ik wel 500 boeken als het even kan. Je moet doorgaan, in leven blijven, dat is waar het op neer komt. Je moet ademen om niet te stikken.’
AMvdP
De gegevens en citaten uit dit stuk zijn afkomstig van de officiele Herman Brusselmans-site: http://www.members.lycos.nl/hermanbrusselmans/begin.htm
