Vorig jaar gaf Uitgeverij Koppernik Verzamelde verhalen van deze Ingeborg Bachmann (1926-1973) uit. Ze zijn vertaald door Paul Beers, die alles wat van Bachmann in Nederland te verkrijgen is op zijn naam heeft staan.
Archief: augustus 2022
De schaduw van woorden
Recensie door Marjolijn van de Gender
Wat gaat er door een moeder heen als haar zoon een einde aan zijn leven maakt? Vincent, de zestienjarige zoon van de Amerikaans-Chinese auteur Yiyun Li (1972), pleegde in 2017 zelfmoord, slechts enkele maanden nadat zijn moeder een boek publiceerde over haar eigen pogingen om uit het leven te stappen.
Onder de toonbank
Column
Op 1 september 1989 kocht ik de Nederlandse vertaling van Salman Rushdies The Satanic Verses. De datum vind ik terug op het titelblad, de reactie van de boekverkoper – in de kiosk van station Hilversum – is in mijn geheugen gegrift.
Alles wat jaren versluierd bleef
Recensie door Evert Woutersen
Het nooit geschreven verhaal, de nieuwe roman van Ton van Reen (1941), is gebaseerd op een verhaal dat hij begin jaren zestig van een patiënt hoorde tijdens zijn werk als leerling-verpleger in psychiatrisch ziekenhuis Ursula in Wassenaar.
Esthetiek versus oorlog
Recensie door Kees Bakhuijzen
De Italiaanse schrijver Curzio Malaparte (1898-1957) is vooral bekend vanwege Kaputt (1944) en De Huid (1949), in Nederland uitgegeven in de prachtige serie Oorlogsdomein.
Marquis d'Assad
Recensie door Daan Lameijer
Een gevangenisbewaker vertrapt een veldmuis tot roze drab, waarna een willekeurige gedetineerde het kadaver moet doorslikken. Weigert deze, dan krijgt hij elektroshocks en duizend zweepslagen. Zo wordt het verzet van een onschuldig mens gebroken.
Het oorlogscynisme van de Nederlandse bobo’s
Recensie door Thibault Coigniez
In de Nederlandstalige letteren zijn geëngageerde schrijvers een zeldzame soort. Op het eerst
gezicht lijkt de roman Morgenrood van Willem van Toorn de uitzondering op die regel te
vormen.
Beeldend geschreven maar enig verband is ver te zoeken
Recensie door Hans Vervoort
Katja is een operazangeres die tijdens één van haar optredens heeft besloten dat zij niet meer op het toneel wil staan en in plaats daarvan op straat haar kunst wil vertonen in verkorte versies van opera’s.
De band tussen vader en zoon als rode draad in tweede boek
‘Ik ben in 1983 vertrokken naar Nederland’, zegt Polanen. ‘De universiteit ging hier dicht. Alles stortte zo’n beetje in, veel studenten gingen weg. Ik heb dit boek gesitueerd in Suriname van 1990, maar de hoofdpersoon die een student is, in dezelfde positie van de jaren tachtig gezet.
De toekomst woont niet meer op dit adres
Recensie door Andrea Kučerová
Het verhaal begint stormachtig. Op een piepklein eiland aan de Atlantische kust woont Alec Zander, tekenaar van politieke cartoons voor een aantal internationale kranten. Het is tegen achten ’s avonds, ‘buiten woedt de voorspelde storm’, Alec heeft zojuist een tekening afgerond, als plotseling de stroom uitvalt.
30
sep
Een prijs voor de beste titel van een poëziebundel
De meeste poëziewedstrijden en poëzieprijzen besteden vooral aandacht aan de inhoud van de bundel. De stichting Granate vraagt aandacht voor een vaak vergeten element van een poëziebundel: de titel.
Hoop op vertaling: Berliner, Amsterdamer und ach - Jude auch
Hopelijk wordt er een Nederlandse vertaling gemaakt van het boek Berliner, Amsterdamer und ach – Jude auch, van de schrijver Konrad Merz (1908-1999), die eigenlijk Kurt Lehmann heette.
Recent
31 januari 2023
30 januari 2023
28 januari 2023
27 januari 2023
25 januari 2023
24 januari 2023
Literair Nederland - 10 jaar geleden
31 januari 2013
Duivelse bedrieglijkheid
Recensie door Sunny Jansen
Soms lees je een prachtig boek dat je met een ongemakkelijk gevoel achterlaat. Satanstango is zo’n boek. László Krasznahorkai (Hongarije, 1954) schreef zijn debuutroman Satanstango al in 1985. Op dat moment gebeurde er veel in Hongarije, zelfs datgene dat niemand had verwacht.