‘De essentie van reizen is dat je je overgeeft aan wat je overkomt,’ schrijft Cees Nooteboom in zijn onlangs bij Koppernik verschenen Over het Japanse klooster Kozan-ji en de beroemde dierentekeningen, bestaande uit een in 2020 geschreven essay en een gedicht.
Archief: juni 2021
Dit boek moet iedereen lezen

Dit gaat niet over grasmaaien. Hoe lees je poëzie van Ellen Deckwitz is een vervolg op Olijven moet je leren lezen. Een cursus genieten van poëzie uit 2016.
Hier past slechts stille bewondering

In Stilte is mijn moedertaal vertelt schrijver Sulaiman Addonia het verhaal van het Eritrees-Ethiopische meisje Saba en haar stille broer Hagos. Door een terreurgroep uit hun vaderland verdreven, zitten zij met hun moeder in een vluchtelingenkamp.
Een boek maak je altijd samen

Elte Rauch van Uitgeverij HetMoet is geen reguliere uitgever. Ze kiest voor literatuur met een stuwende kracht en blijft liever klein en persoonlijk dan dat ze mee zou gaan in de commerciële ratrace.
Mannenpest

De tweede aflevering van De roze revolutie, de documentaire-reeks van Michiel van Erp over de geschiedenis van de LHBTQIA+ beweging, katapulteerde me terug naar de jaren tachtig.
Oogst week 25 - 2021
Een hele rits aan titels heeft hij geschreven, een van Finlands meest bekende auteurs, Arto Paasilinna (1942 – 2018). Een aantal van zijn boeken is in vertaling bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschenen maar veelal alleen nog tweedehands verkrijgbaar.
Een slang in het paradijs

De elfde roman van Rachel Cusk (Canada, 1967) heet De tweede plaats. Het boek is vertaald door Marijke Versluys. Cusk geniet veel bekendheid door haar Contouren-trilogie, waarin ze het plot ondergeschikt maakte aan een bijzondere melange van essayistische uitweidingen en autofictie.
Een tomeloos feest in schuimende en bruisende taal

De nieuwste bundel van Frans Kuipers (1942), de Lach van de Sfinx, is een feest om te lezen. De virtuoze manier waarop Kuipers met de taal speelt en zijn woorden rangschikt, lijkt nog het meest op het componeren van een symfonie.
Dystopische profetie die niet natrilt

In 2019 schreef Jan-Willem Anker een essay in Trouw over zijn roman Vichy. Daarin had hij, zo viel te lezen, alle cli-ficlichés proberen te vermijden: ‘Dat betekende: geen rampen, geen Noordpool, geen toekomstverhaal over een Nederland dat volledig ondergelopen is, geen heroïsch avontuur’.
E-readers ruiken nergens naar

Ik hou niet van elektrische apparaten. Ze doen bij mij nooit wat ze moeten doen, alsof er een vloek op rust. Ik heb dan ook geen vaatwasser, geen wasdroger of smartphone.
Achterwaarts verdwijnen

Ik kroop in bed met een verzameling fictieve magazines, Papieren Helden. Te openen met een muisklik. Wat ik toen in handen had, (kan het zijn dat we zover zijn gekomen dat een digitaal blad zich in onze geest verenigd met een papieren editie?) was een prachtig vormgegeven website met verhalen, in proza en poëzie.
Oogst week 24 - 2021
De Franse schrijver Emmanuel Bove (1898-1945) raakte na zijn dood in de vergetelheid, tot de jaren tachtig van de vorige eeuw en sinds die tijd komen er geregeld nieuwe uitgaven of vertalingen van zijn werk uit.
Recent
10 juni 2013
Sprookjesachtige bundel tragische lotgevallen
Recensie door Adri Altink
De wonderlijkste geschiedenis in de debuutbundel van Kerim Göçmen is het titelverhaal. De verteller daarin noemt zichzelf ‘bij gebrek aan een betere benaming een kwelgeest’. Hij is dat geworden na een ‘fatale gebeurtenis’ die hem als baby trof.