Soms krijgt een auteur een verhaal in de schoot geworpen. Het overkomt David Grossman meer dan twintig jaar geleden als een onbekende vrouw hem belt over een krantenartikel dat hij zojuist heeft geschreven.
Archief: november 2020
‘Ik heb je nooit de waarheid beloofd’
Recensie door Adri Altink
De vierdelige roman Een jaar uit het leven van Gesine Cresspahl. Jahrestage kent twee hoofdlijnen – onder vele andere. De ene wordt gevormd door de gebeurtenissen van 21 augustus 1967 tot en met 20 augustus 1968, zoals Gesine die dagelijks leest in de New York Times;
Oogst week 47 – 2020
Onlangs verscheen De partij dat ben ik van politicoloog Chris Aalberts bij Uitgeverij Jurgen Maas. Het is het relaas van vijf jaar Forum voor Democratie, van de oprichting van de denktank in 2015 tot de partij die FVD nu is.
Op zoek naar de verloren tijd maar dan anders
Recensie door Andrea Kučerová
Wat weten we nu van de dood. Willen de doden echt herinnerd worden, zoals we plegen te denken, of smachten ze naar vergetelheid en rust. Waarom kan het ons wat schelen hoe we na de dood herinnerd worden, wat is überhaupt een herinnering.
Een beetje
Column
Er is een kamer van drie- bij drie en een halve meter vrijgekomen. Een nieuwe kamer moet passend gemaakt worden, gelijk een nieuwe jas. Wennen aan de stugheid van de stof, de mogelijkheden, het gewicht ervan op je schouders.
Na vijfentwintig jaar nog steeds relevant
Recensie door Olivier Rieter
De blinde passagiers van Jan Brokken is een kwart eeuw nadat het boek voor het eerst verscheen, herdrukt en gaat over de scheepvaart. In het algemeen had het scheepvaartverhaal de Nederlandse bijdrage aan de wereldliteratuur kunnen zijn.
Oek de Jong en de Boekenbon Literatuur Prijs 2020
De roman Zwarte schuur van Oek de Jong (1952) werd vorige week bekroond met een grote literaire prijs. De roman werd dit jaar twee maal eerder genomineerd voor een literaire prijs, waaronder de Libris, maar ving steeds achter het net.
Elke anderstalige cursist krijgt een stem
Recensie door Daan Lameijer
Het leven als docent is veelvuldig op schrift gesteld en verfilmd. Om op te vallen binnen het genre moeten onderwijsverhalen dus origineel zijn. Theo Thijssen bezingt op lichtvoetige wijze een welwillende groep en schuwt daarbij het zoetsappig sentiment niet: De gelukkige klas.
Tarzan op de eettafel
Column
‘Daar is hij toch veel te klein voor?’ Op de eettafel ligt een stapel goudgele boeken, hardcover met rode kapitaalband. Het binnenwerk ruikt naar een tijd van voor ik bestond.
Eerst Dublin zien en dan sterven
Recensie door Huub Bartman
Christine Dwyer Hickey is een Ierse schrijver, die al heel wat boeken op haar naam heeft staan. In Nederland is tot nu toe alleen haar boek De laatste trein uit Ligurië in vertaling verschenen, dat zich afspeelt in het fascistische Italië van de jaren dertig.
Ode aan een onverbeterlijke optimist
Recensie door Hans Vervoort
In 2009 – kort na zijn debuut als schrijver – kreeg Thomas Heerma van Voss een telefoontje van zijn vriend Daniel van der Meer: of hij redacteur wilde worden bij de net opgerichte uitgeverij Babel &
Oogst week 46 - 2020
Het Liegend Konijn, tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie verschijnt twee keer per jaar onder redactie van Jozef Deleu. Elk nummer brengt steeds weer een gevarieerd beeld van poëzie van onze huidige tijd.
Recent
23 september 2023
22 september 2023
22 september 2023
21 september 2023
21 september 2023
19 september 2023
Literair Nederland - 10 jaar geleden
23 september 2013
Een levenservaring die leidt naar een religieus ontwaken
Recensie door Olivier Rieter
Het smalle pad van de liefde van Vonne van der Meer is een roman over vriendschap, verlies, overspel en religie. Twee stellen en hun kinderen brengen elk jaar de zomervakantie samen door in Frankrijk. Het huis dat aan het ene stel, Floris en Françoise toebehoort, is er ruim genoeg voor.