Archief: juni 2018

Poëzie in vele vormen en niets hetzelfde

Recensie door Ingrid van der Graaf

De eerste editie van het tweejaarlijkse tijdschrift Het Liegend Konijn, bevat werk van vierendertig dichters, waaronder Gilles Boeuf, Fleur Bourgonje, Fred Papenhove, Vicky Francken, Anne Büdgen, Luuk Gruwez, Bernke Klein Zandvoort, Mustafa Stitou, Delphine Lecompte, Florence Tonk en Arno Van Vlierberghe.

Lees meer

Oogst week 26

door Ingrid van der Graaf

Gerwin van der Werf (1969) is muziek docent en schreef daar op zeer aanstekelijke wijze over als columnist bij Trouw. In 2010 won hij de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, in datzelfde jaar debuteerde hij met Gewapende man.

Lees meer

Elke plek vertelt een verhaal

Recensie door Daan Pieters

Verdwaaltijd is de debuutroman van Kathy Mathys, die onder meer Engelstalige literatuur recenseert voor De Standaard. Haar referentiekader is dan ook duidelijk Angelsaksisch, hoewel het boek zich gedeeltelijk afspeelt in de Verenigde Staten.

Lees meer

Gevaarlijk spel met de vrijheid

Recensie door Reinier van Houwelingen

Sommige klassiekers krijgen door een verfilming een soort tweede leven. Dat geldt bijvoorbeeld voor de moeder der briefromans, Les liaisons dangereuses (1782) van Pierre Choderlos de Laclos, fameus naar het witte doek gebracht in 1988 met John Malkovich in de hoofdrol.

Lees meer

Paul Bowles over het verzamelen van verhalen

In Un Américain à Tanger (1993) van Mohammed Ulad-Mohand vertelt Paul Bowles (onder andere) hoe hij vanwege de ziekte van zijn vrouw Jane zijn eigen schrijfactiviteiten tijdelijk moest staken en die tijd die hij daardoor kreeg gebruikte om de verhalen van Marokkaanse vertellers vast te leggen en te vertalen.

Lees meer

Gesproken woorden en orale verhalen

Het woord dat er in den beginne was, was een gesproken woord. Geen wonder dus dat de literatuur van het eerste uur orale literatuur was. Verhalen die van mond tot mond gingen, in de vergetelheid raakten en plaatsmaakten voor nieuwe die op den duur ook weer verdwenen.

Lees meer

Over poëzie schrijven en lezen met een selectie uit de Nederlandstalige poëzie

Recensie door Maarten Buser

De Amerikaanse dichter Charles Simic vertelde in een interview in het tijdschrift Artful Dodge over hoe hij een keer met een schoolklas zijn gedicht ‘Knife’ behandelde. Een meisje stelde een vraag over het gedicht dat ze niet helemaal begreep, en een ‘echt ruige kerel’ zei tegen haar: ‘Je weet het als je een goed mes hebt, omdat het fijn in je hand voelt, weet je, een fijne, kleine stiletto.’ Simic merkt daarover op: ‘Hij had gelijk!

Lees meer

Bewaarde klanken

Om het inoperabel tekort
van gebaren die onvoltooid
en gedachten die verzwegen
blijven om alles wat nooit
kan worden prijsgegeven
beroep ik me op het gedicht
als machteloos tegengewicht.

Lees meer

De liefde tussen Eleanor Roosevelt en Lorena Hickok

Recensie door Els van Swol

‘Lorena Alice Hickok, je bent de verrassing van mijn leven. Ik houd van je. Ik houd van je lef. Ik houd van je lach. Ik houd van je manier van schrijven.

Lees meer

Achter glas

In het Franse vakantiehuis waar een deel van mijn volgende roman zich moet gaan afspelen, lees ik de helft van de correspondentie tussen Rudy Kousbroek en Gerard Reve. Van laatstgenoemde zijn de brieven niet in het boek opgenomen, iets met de rechten, onhandig maar helaas.

Lees meer

Een bijzondere mengeling van absurditeit, humor en mystiek

De verhalen in Flesjes knallen van de Chinese Yu Hua geven blijk van groot vakmanschap doordat de lezer keer op keer het gevoel krijgt dat er meer is dan het verhaal vertelt, hoe compleet en helder opgebouwd ze ook mogen lijken.

Lees meer

Oogst week 25 - 2018

Voordat de Peruaanse regisseur en presentator Renato Cisneros in staat was zijn eigen familiegeschiedenis te onderzoeken en over zijn vader – ‘de beruchte ‘El gaucho’, een controversieel, machtig en gewelddadig politicus’ –

Lees meer

Recent

Literair Nederland - 10 jaar geleden

10 juni 2013

Sprookjesachtige bundel tragische lotgevallen
Recensie door Adri Altink

Recensie door Adri Altink 

De wonderlijkste geschiedenis in de debuutbundel van Kerim Göçmen is het titelverhaal. De verteller daarin noemt zichzelf ‘bij gebrek aan een betere benaming een kwelgeest’. Hij is dat geworden na een ‘fatale gebeurtenis’ die hem als baby trof.